Marquez Series 1: Teach Me

CHAPTER 5

"Saan na naman ang lakad mo niyan?" Tanong ni Yuri nang pumasok siya sa faculty na naabutan akong nagliligpit ng mga folder na nasa desk ko.

I glanced at her, "Meeting." 

Tanging nasagot ko at ipinagpatuloy ang ginagawa.

Kakatapos lang ng huling klase ko, maaga ang out ko every TTH. Napansin ko ang sunod na pag pasok ni Nico na faculty.

"Kamusta pala? ano sabi ng mga co-teachers natin don sa nangyari nakaraan dito sa school?" sabi ko habang nag sasalansan na ng mga kakapasa lang na notebook ng mga estudyante, bukas nalang ako mag checheck ng mga assignments.

"No violent reactions naman, bukod kay Ma'am Riena. Yung matanda talagang yon! wala na nga sa kalendaryo, pumapatol pa sa atin. Eh kung titignan, mukhang anak niya na tayo." Sabi ni Yuri habang nakaharap sa salamin at nag lalagay ng lipstick.

"Grabe ang inggit sayo non, Ade. Alam mo ba noong tinanong ni Ventura kung sino ang pwedeng makausap dahil wala nga si Dean, ikaw tinuro nila. Kita ko ang irita sa mukha ni Ma'am Riena at nauna pang mag walkout," I sighed.

Bago ako pumasok dito, si Ma'am Riena ang pinagkakatiwalaan ni Lolo A dito sa eskwelahan, siguro dahil na rin sa tagal niya nang nagtuturo dito. Kaso nung simula nung mag turo ako dito, pansin agad ang closeness namin ni lolo A kaya hindi ko siya masisisi kung bakit ganon turing ni Ma'am Riena sa akin.

"Wag kayong maingay baka may makarinig sainyo, baka lalo akong pag initan non."

Nakarating ulit ako sa coffee shop ng maaga sa napag usapan, I really value my time.  Ayokong ako ang hinihintay, I am a teacher, I should be a role model for my students.

Or so I thought...

Pagpasok ko sa loob ng coffee shop, nasalubong ko agad ang mga malalamig na mata na tagos kung tumingin.

Ang aga niya naman yata? 15mins early ako, so baka kanina pa siya dito. Agad akong nagplastar ng ngiti sa aking mga labi bago lumakad at naupo sa upuang nasa harapan niya.

Napansin kong meron ng kape at tinapay ang nasa table namin, umorder na siya.

"Ang aga? excited makita ako?" I whispered to myself, I silently chuckled.

Nag angat ako ng tingin sakanya, nawala ang ngiti ko nang nakita ko ang pag ngisi at pagtaas ng kilay niya. Stop it! it makes me want to vomit due to the tension of you being attractive!

"I want you." Diretso niyang sabi sa akin pagtapos ko maupo sa harapan niya.

Hindi nawala ang titig ko sakanya, nanatiling walang emosyon ang mukha niya.

I smiled and tilted my head on my side, still staring at him.

I know, right? sa pag punta niya pa lang sa akin sa apartment ko at pag compliment sa akin, feeling ko crush niya na talaga ako. Ha! who wouldn't have a crush on me? kahit kaya sarili ko kinikilig sa akin pag nakaharap ako sa salamin.

"I also want you, you know." I smirked as I sipped on my cup of coffee.

Shock is written all over his face. Oh my boy, I can do this all day! It really gives me satisfaction every time he'll show me different emotions aside from being snob and sarcastic.

He shook his head, he grabbed an envelope from his briefcase and slid it to the table. I immediately opened it and saw pictures of a huge gate, inside is a two storey house, not big, not small either. I scanned each photos, nothing special.

Tinignan ko siya ng may pagtataka habang iniisa-isa ang mga litrato, nang bumalik ulit ang buong atensyon ko dito. Napukaw ng aking atensyon ang litrato ng mga bata na nakaupo sa mga silya, sa aking palagay mga nasa mahigit bente sila, may apat na madre ang magkabilaang nakatayo sa gilid nila, ang tatlo ay halatang may edad na, samantalang ang isa ay mukhang hindi nalalayo sa edad ko. Mukha itong class picture, nakakatuwang pag masdan.