Marquez Series 1: Teach Me

CHAPTER 18

"Shit."

I fished my phone under my pillow to answer the call.

Minsan sa sobrang sanay ko nang mag puyat, ako na mismo nagagalit sa sarili ko dahil gumigising ako ng napaka aga.

Halos tatlong oras lang yata ang tulog ko kakaisip kay Priel, hindi ko pa rin kasi alam kung tama ba ang ginawa ko lalo na nang maalala ko ang pagod niyang itsura.

Bakit kung umakto siya parang bago pa sakanya 'yon? Hindi ba dapat matuwa siya dahil wala lang 'yon sa akin?

He can't fool me, he's a known bachelor. 'Wag niyang sabihin sa akin na first time niya 'yon? First time my ass.

Nakapikit kong sinagot ang tawag, naka dapa pa rin sa kama ko.

"Hmm?" I said without checking whose the person on the other line.

[ALI! WHERE ARE YOU NA?]

Nilayo ko agad ang phone sa tenga ko dahil sa lakas ng boses na bumungad sa akin, irita kong tinignan ang pangalan ng caller.

"Don't start with me, Clemmy. It's fucking six in the morning, I didn't even get to sleep for three hours."

[I'm sorry, okay? I was just excited! I'll see you later, bye!]

Dahil hindi na ako nakatulog ulit, hinanda ko nalang ang kaunting damit na dadalhin ko mamaya. Hindi naman ako magtatagal do'n kaya hindi ako masyadong magdadala ng damit, babalik rin ako dito sa linggo, at isa pa, may mga naiwan naman akong damit sa mansion kunh sakali mang kulangin ako sa damit.

Nasapo ko ang noo nang maisip na halos limang taon akong hindi umuwi do'n kaya paniguradong maliliit na ang mga naiwan kong damit.

From: Mom

They will pick you up this morning, better to get ready.

My brows furrowed because of my mom's message.

I just shrugged, then continued packing my essentials.

Pag tapos ko maayos ang mga gamit na dadalhin, naligo na ako para mapatuyo na ang buhok habang naghihintay.

Nakapag paalam naman na ako sa mga madre kahapon, kaya hindi ko na sila aabalahin kung dadating na ang sundo ko.

Alas-otso ako natapos, lumabas ako sa kwarto ko na bihis at presentable na ang ayos dala ang gamit ko.

Naabutan ko si Milan na nakasilip sa hagdan kung saan tanaw ang living room. Lumapit ako sa kanya para sana magpaalam na nang bigla kong marinig ang tawanan sa baba.

Gulat akong lumingon sa living room, nakita ko ang mga taong halatang hindi taga dito, apat na lalaki na sa unang tingin ay hindi ko mamukhaan pero no'ng titigan ko maigi ay napagtanto ko kung sino sila.

"Hey! Stop moving, Lewis, you might broke things."

"Look! This looks like a penis, Zion..."

"Where? That's your penis, man."

"Small as fuck, Zavier."

Lumingon ako kay Milan na ngayon ay masama na ang tingin sa pinsan ko na nilalait ang artwork niya na nakasabit sa living room.

I closed my eyes as I bit my liwer lip because of embarassment. God, wala pa rin talagang pinagbago ang mga 'to!

"They a-are my cou-"

"Your face is more of a penis than may art!" Milan yelled while glaring at Lewis downstairs.

Bumaba si Milan habang masama pa rin ang tingin sa pinsan ko, sumunod ako sakanya pababa.