CHAPTER 12

2 0 0
                                    

Hinihingal kong inangat ang tingin ko kay Priel, yakap pa rin siya.

He hugged me back using his left arms while caressing my hair with his other hand. Rinig ko ang mababang hinga niya sa distansya namin sa isa't-isa.

Tinignan niya akong puno na naman ng pag-aalala ang mga mata, kita ko rin kung paano niya aralin ang mukha ko.

Pinasadahan niya ng tingin ang mata ko, ang ilong at ang labi. I automatically bit my lower lip with his stares at it.

I saw him pushed his tongue on the inside of his cheek while looking at the skies. Nag tagal kami sa gano'ng posisyon ng ilang segundo, bago niya ibinalik sa akin ang tingin niya.

"You're crying again." He whispered.

God! I missed his manly scent.

Sinubukan kong mag salita pero para akong napapaos, hindi malaman kung saan nanghihina, sa lamig ba na dulot ng hangin sa gabi o sa init ng mga bisig niya.

His thumb slowly wiped the tears streamed down on my cheek, he glanced at my back before he permanently stared at me.

"Were you...waiting for me?"

Dahan-dahan akong bumitaw sa kanya at umayos ng tayo.

Nakayuko siya sa akin, hinihintay ang sasabihin ko. Inangat ko ang tingin sa kanya bago umiwas ng tingin.

"I was worried. It's already late, why did you come here at this time?" I said as I held the hem of my sweater.

Nang lingunin ko siya nakita kong titig na titig siya sa leeg ko, I immediately blocked it with my palm to cover it even though he probably noticed it.

He held my hand to remove it to see my neck clearly. His eyebrows furrowed while staring at it before his gaze met mine.

"What happened?" Napapaos niyang tanong.

"It's nothing. Bakit hindi mo sinasagot ang tanong ko? Bakit ganitong oras ka pumunta? Delikado sa daan!"

I saw that he was not convinced with my answer to his question, binalewala niya ang mga tanong ko.

Nanlaki ang mga mata ko nang hawakan niya ang baba ko at iangat ito, sakto lang para makita niya ng maayos ang itsura ng leeg ko.

Hindi ko alam kung nag sugat ba ang mga kamot ko rito kanina, pero alam kong namumula ang kanang bahagi nito sanhi ng pag kamot ko.

Later on, I saw how his eyes changed, from anger it was changed into guilt.

He shook his head and carefully let go of my chin, tumalikod siya sa akin, he rested his right hand on his waist while his other hand went to his forehead.

Do'n ko lang napansin ang suot niya, he was wearing a light brown sweater, underneath was a white long sleeve polo showing its collar, and a pair of black slacks.

I didn't noticed my jaw dropped when I find him hot and attractive in his outfit.

When he faced me, he saw me checking him out, agad akong nag baba ng tingin sa mga paa ko.

"Can you wait me in the living room? I'll just park my car." Mahinahon niyang sabi.

Hinintay niya muna akong makapasok ng bahay bago siya pumasok ng kotse at pumunta ng parking.

Nang pumasok siya ay tumayo agad ako sa pangalawang baitang ng hagdan na inuupuan ko sa gilid ng entrance door na pinasukan niya.

Napansin ko ang dala niyang nag-iisang katamkataman ang laki na maleta. I eyed it for a seconds before looking back at him.

Marquez Series 1: Teach MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon