Crazy Over You

×7×

Şimdi başlamadan önce size ufak bi spoi vericem. (Seokjin de sandığınız gibi sütten çıkmış ak kaşık değil👀)

Bombayı attım gidiorm bai

Vee iyi okumalarr ♡

××××××××××××××××

"Abi, Namjoon'la tartıştınız mı? "

Dahyun'un sesini duyduğumda ağzım yemek doluyken kafamı salladım.

"Neden peki? "

"Tüm olanlardan beni suçlu tuttu ve saçma sapan şeyler söyledi. " Söyledikleri aklıma geldikçe bile sinirleniyordum. Aradan 3 gün geçmesine rağmen az önce olmuş gibi aklımdaydı her şey.

"Chae Namjoon'un kaç gündür okula gitmediğini ve moralinin bozuk olduğunu söyledi. Sorduğunda da terslemekten başka bir şey yapmıyormuş. Bu Namjoon niye bu kadar salak? "

Kaşlarını çatarak sorduğunda güldüm. Ben de bilmiyordum neden böylesine salak olduğunu..

Ayrıca morali bozuktu öyle mi? Umrumda bile değildi. Çünkü suçlu olan ben değildim.

"Sizin bu haliniz ne olacak? Ne zaman yüzün gülecek senin? "

"Bu konuyu kapatırsan ve tuzu uzatırsan yüzüm gülecek. "

Dememle göz devirerek tuzu uzatmıştı.

"Ciddi olsana biraz. Verdiğim tavsiyeler normal bir insanda işe yarardı ama gerizekalı Namjoon olunca işler daha da sarpa sardı. Bir insan bu kadar bencil olamaz dedikçe Namjoon bencillikte level atlıyor. "

"Dahyun kapatsana bu konuyu. Hatırlamak istemediğimi anlamıyor musun abicim? "

"Ben kapatsam bile sen kafanda kapatabilecek misin ki? Namjoon kendi ayaklarıyla gelip özür dileyene kadar affedemeyeceksin onu ve acı çekeceksin. "

"Namjoon'u biraz tanıyorsam eğer bunu yapmayacaktır. Boşuna umutlanmama gerek yok. "

Çatalını yemeğinde gezdirirken umutsuzca kafa sallamıştı. Namjoon artık ikimiz için de umutsuz vakaydı yani.

"Şu anda bu kapıdan içeri girip özür dilese kabul eder misin peki? "

Duraksadım bir süre. Bunu ben de bilmiyordum. Kabul eder miydim ki? Etmemem gerekiyordu. Etmeyecektim.

"Hayır, yani sanırım.. Off bilmiyorum!"

"Sen bi' kabul edersin gibi geldi bana."

"O kadar aptal değilim Dahyun. Ayrıca neden bunun olasılığını düşünüyoruz ki? Asla özür dilemeyecek. Söylediklerine pişman olduğunu bile sanmıyorum. "

Bunu der demez kapı çalınmıştı. Dahyun açmak için koşarken önemsemeden yemeğime devam ettim. Fakat Dahyunla beraber içeri giren bedeni gördüğümde şaşırmıştım, fazlasıyla.

Dahyun da yüzünde şaşırdığını belli eden ifadeyle ikimize bakmış, ardından tabağını eline alıp konuşmuştu.

"Ben yemeğime odamda devam edeceğim, siz konuşun. " Ardından Namjoon'a dönüp kaşlarını çatmıştı. "Bak saçma sapan hareketler yaparsan gelir ayağımı ağzına sokarım. "

Dahyun odadan çıkarken arkasından göz devirmişti ve ardından karşıma, Dahyun'un yerine oturmuştu. Ben ise yüzüne bakmamak için ısrarcıydım.
Neden gelmişti ki?

"Hyung.. "

Boğazını temizleyip konuşmaya başladığında kafamı kaldırmadım. Ağzımı yemekle tıkadım sanki ağzım dolu olduğundan cevap vermiyormuş gibi görünmek için. Ama o ısrarla cevap vermemi bekliyor gibi yüzüme bakıyordu.