Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
××××××××××××××××
-Namjoon-
Ben harbi gerizekalıydım. Katıksız bir maldım.
Jin hyunga karşı kendimi o kadar suçlu hissediyordum ki yüzüne nasıl bakacağımı bile bilmiyordum.
Heyecanlandığım için elimde olmayarak itmiştim onu ama kesin çok yanlış anlamıştı. Onun hevesini kırmak için bilerek yaptığımı ya da onu öpmeyi istemediğimi falan düşünmüştü kesin.
Haklıydı, öyle düşünmekte haklıydı ama sadece panik olduğum için itmiştim onu ve oldukça pişmandım..
Onunla konuşmalıydım.. Bu yanlış anlaşılmanın devam etmesini istemezdim. İstemeden yaptığımı bilmeliydi. Kesin çok üzülmüştü.
Ayrıca, ona söylemem gereken başka şeyler de vardı.
Başta kabul etmesem bile bugün çok net anlamıştım. Ondan hoşlanıyordum. Beni öpeceği zaman bu kadar heyecanlanmamı ancak bu kanıtlıyordu.
Ona, ondan hoşlandığımı söylemeliydim.
Yıllardır bunu beklemiyor muydu zaten? Mutlu olurdu eminim ki. Karşılıksız olduğuna emin olduğu sevgisine karşılık verecektim çünkü, mutlu olmaması imkansızdı.
Hem belki bu onun hevesini kırdığım için beni affetmesine yardımcı olurdu.
Bu fikir aklıma yattığında hevesle yerimden kalktım. Onu öylece bıraktıktan sonra bir parka gelmiş ve yaklaşık bir saattir bankta oturuyordum.
Götüm donmuştu eve dönmeliydim.
Eve koşar adımlarla ilerlerken bir yandan da ne diyeceğimi düşünüyordum. Ama sonra düşünmeme gerek olmadığını anlamıştım. Direkt özür dileyecektim, anlık heyecandan dolayı onu ittiğimi, yanlış anlamamasını ve.. ona karşı bir şeyler hissetmeye başladığımı söyleyecektim.
Basitti.
Kısa sürede apartmana gelmiş ve merdivenleri çıkmaya başlamıştım. Of, en son asansörde kaldığımızdan beri tekrar kapalı alan korkum artmıştı ve yine tek başıma asansöre binemez olmuştum.
Jin hyung neredeydi on bir kat merdiven çıkmaya üşeniyordum, popom acırdı hem!
Ağlaya ağlaya merdivenleri çıkarken bir yandan bu apartmanları bu kadar katlı yapanlara sövüyor ve aynı zamanda anahtarımı bulmaya çalışıyordum.
Sonunda kapıyı açıp eve girdiğimde odama koşup yatağa attım kendimi, yorulmuştum be!
Ardından telefonumu alıp hemen hyunguma mesaj attım. Neredeydi bilmiyorum ama hemen gelmeliydi, bir an önce ona kendimi affettirmek istiyordum.
