Yorumlar arttikca motive olup yazan biriyim ben gecen bolum okunmayinca kendimi zorlayarak ikina ikina yazdim resmen bolumu bi daha boyle flop birakmayin arkadaslar...
La ben ne yazacagimi cidden bilmiyorum gotumden uydurarak basliyom simdi yazmaya hadi eyw (Edebiyat deyince de ben)
Tripli bi iyi okumalarla konusmayi bitiriyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Son zamanlarda yine bensiz binmiyordu asansöre, bir sorun mu olmuştu?
Hızla yerimden kalkıp evden çıktım, asansörün düğmesine bastığımda endişeyle beklemeye başladım. Neyse ki az önce Joon bindiği için bir alt kattaydı sadece, hemen gelmişti.
Şaşkınlıktan gözlerimi büyüttüğümde ne olduğunu kavramaya çalışıyordum. O ise arkamda kalan asansör düğmelerinin her katın düğmesine basmıştı.
Tanrım.. Amacı neydi?
Dudaklarımızı yavaşça ayırdığımda merakla sordum. "Joonie.. Ne yapıyorsun? Amacın ne?"
Dudaklarımız arasında hâlâ birkaç santimetre varken gülümseyip kollarını boynuma doladı. "Aşağı inmek için asansöre binmiştim ve.. seninle asansörde öpüşme fikri çok cazip geldi o an."
Söylediklerine gülüp kafamı iki yana salladım. Endişelendirmişti beni.. "Cidden çok garip isteklerin var..."
"Sen daha hiçbir şey görmedin." Dedikten sonra cevap vermeme fırsat vermeden tekrar birleştirmişti dudaklarımızı.
Sorgulamadan karşılık verdim. Sevgilim istiyorsa her yerde, her şekilde öpebilirdi beni. Ayrıca, bu kısa sürede dudaklarıma bu kadar bağımlı olması hoşuma gidiyordu. Yıllardır hasretini çektiğim dudakları istediğim her an öpebiliyordum şimdi.
Tüm kattaki düğmelere bastığı için asansör bir alt katta durduğunda dudaklarımı ayıracaktım ancak alt dudağımı dişleri arasına alarak buna izin vermemişti.
Tamam, yakalanma ihtimalinin ona ekstra bir zevk verdiğini çok daha iyi anlıyordum şimdi.
Kapının önünde kimsenin olmaması rahatlığıyla ellerimi beline indirip onu kendime çektiğimde kapı kapanmış, tekrar hareket etmeye başlamıştı asansör.
