When He Met Her (Completed)

Special Chapter 4

Special Chapter 4: Life in the present

***

Nagising ako dahil naramdaman ko na para bang may humahalik sa pisnge ko kaya dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang mukha ni elora. Sa tabi ni elora ay nakita ko si jace at keece na nakaupo sa kama habang nakatingin sa akin. Si jace ay nakangiti habang si keece naman ay walang ipinapakitang emosyon

"Good morning, mommy! It's time to wake up na po" masiglang saad ni elora habang hinihila ang kamay ko

"Good morning my baby eli" nakangiting saad ko at tuluyang umupo mula sa pagkakahiga

Agad namang lumapit si keece sakin at hinalikan ako sa pisnge

"Good morning, mom" saad nya at hindi man lang ngumiti. Manang mana sa daddy nyang kasing lamig ng yelo noon kung tumingin at hindi man lang ngumingiti

"Good morning, keece" nakangiting saad ko at ginulo ang buhok nya

Bigla namang nagusot ang mukha nya dahilan para mahina akong natawa. He doesn't like that name anymore dahil sa ginawang panghahalik ng kaklase nya sakanya. Well, his classmate thought that he was asking for a kiss but he was saying keece, he was saying his name but his girl classmate misheard it.

Natawa nga ako nung sinabi nya sakin ang nangyari. He was ranting that his first kiss have just stolen and his face was crumpled. That girl maybe is brave to kiss my son in their room

Oh by the way, let me introduce my son and daughter first. My son, Jiro Keece Salvador. He's 9 years old and is studying already. He's the oldest. My daughter, Elora Gale Salvador. She's 6 years old and she's the youngest.

"Have you guys eaten na ba?" tanong ko sakanila at tumango tango naman si eli

"We have eaten na po mommy, ikaw nalang po yung hindi kumakain. You should eat napo mommy, it's already 9:00 o'clock in the morning"

Napangiti naman ako dahil sa pagiging caring nya. Elora's always like that. Everytime na late akong nagigising ay para syang nanay na pinapagalitan ang anak dahil hindi pa kumakain dahil late nagising

Muntikan nakong magpanic dahil biglang lumapit si jace sa tabi ko. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko sa sunod na ginawa nya.

He kissed me infront of our kids! Feeling ko ang pula pula ko na. Damn! Sa harap pa talaga ng mga bata!

"Mommy? Your face is red, are you sick po ba?" biglang saad ni eli kaya mas lalong nanlaki ang mga mata ko at tinakpan ng kumot ang mukha ko

Damn! Pakiramdam ko, para ng kamatis ang mukha ko sa sobrang pula

"Kids, i think your mom is sick. Go tell manang to cook food for your mom" rinig kong saad ni jace

I rolled my eyes because of what he said. Narinig ko nalang ang papalayong mga yabag hanggang sa tuluyan na itong nawala kaya agad kong inalis ang kumot sa pagkakatakip sa mukha ko

"Tsk, why did you said that?" inis kong saad sakanya

Naiinis ako sakanya dahil hindi man lang nya ako sinabihan na hahalikan nya ako. Edi sana nasabihan ko sila eli na takpan ang mga mata nila. Nakita tuloy nila. Wala man lang warning! Akala ko yayakapin lang nya ako, hahalikan na pala!

"Why? Don't you want us to have time together?"

Napailing nalang ako at tumayo. Pero bago pa man ako makahakbang ay bigla nyang hinila ang kamay ko dahilan para mapaupo ako

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa lap nya pala ako napa-upo. Naramdaman ko nalang ang pagpulupot ng braso nya sa bewang ko

"Good morning, my beautiful wife" mahinang bulong nya sa tenga ko

Pinilit kong tanggalin ang braso nya mula sa bewang ko dahil baka biglang pumasok ang mga bata at makita kaming nasa ganitong posisyon. Pero mas hinigpitan nya lang ang pagkakayakap nya sa akin kaya wala akong nagawa kundi hayaan sya at sinandal nalang ang ulo ko sa dibdib nya

"Why am i not getting a 'good morning' too, wife?" biglang saad nya at pinalungkot pa talaga nya ang boses nya

"Good morning too, my so handsome husband" i said and giggles

We stayed in that position for a minutes bago namin napagdesisyunang bumaba na at tumungo sa kitchen. Pagkadating doon ay nadatnan namin si manang rosa na nagluluto ng adobo at tinutulungan naman sya ni eli at keece

Napangiti nalang ako habang pinagmamasdan silang tumulong kay manang rosa

I'm so lucky to have them in my life. I can still remember the day that keece was born, i cried while i was holding him in my arms. I felt so happy that day.

Now that i have my husband, my kids, everthing that i prayed for. I could wish for nothing anymore except for my kid's good future. God gave my life a chance to have a happy ending. And i hope, he will give my kids the happy ending they deserve.

***

(WHMH)
End of Special Chapters.

-yourshygel