Prem yemekten sonra resimlerine geri dönen kişinin ellerini inceledi. Tuval üzerindeki hareketlerini, ince ince çizdiği çizgilerin kusursuzluğunu, üzerinde kullandığı boyaların uyumunu... Hepsi bir şeyler anlatmak için çırpınıyor gibiydi. Hayranlığını Boun'un konuşması ile bir kenara bırakmıştı.
"Evine gitmelisin artık. Teşekkür ederim dün ve bugün için."
Prem eve gitme düşüncesini beğenmemişti. Yanında olmak istiyordu. Geçen gün söyledikleri ile hala kafası karışıktı. Elvedaları sevmezdi o. Erken gidişleri de.
"Burada, yanınızda kalsam olmaz mı? Sizden öğrenecek çok şey var."
Boun bu cümle ile mutlu olmuştu. Onu tabii ki de yanında istiyordu. Gitmesi kendisi için acı verirdi. Ama gitmemesi Prem için acıdan beter olacaktı. Gözlerini kendi irislerinin dibine doğru bakan gence çevirdi. Diyeceği şeyi dört gözle bekliyordu. Boun başını sallayıp gülümsedi. Birkaç gün mutlu olsa ne olurdu ki. Ölmeden önce en azından mutlu olmalıydı.
Fakat hayat değil miydi bu. Kendisinin mutlu olmasına asla izin vermezdi. Günün sabahında gayet güzel geçiyordu. Beraber bir pazara girmişler ve ikisinin de hoşlandığı şeyleri görmeye gitmişlerdi. Bir resim galerisini. Beraber çizilen resimleri inceleyip yorumlamışlardı. Asıl her şey ondan sonra oldu.
Başta Boun evin yolunu karıştırmış, ardından deli gibi bir ağrı başına dolmuştu. Hareket edecek hali kalmamıştı. İlaçları yanında değildi. Baş ağrısı kötüleşince Prem'in ısrarı üzerine hastaneye gitmişlerdi. Boun kendi doktorunun hastanesine geldiklerinde doktoru kapıda onu bekliyordu. Boun sedyede yatarken Prem endişe ile onu acilin koridorunda bekledi. Birkaç dakika sonra doktoru Prem'i görmeye geldi.
"Boun'un yanınızda olmasına sevindim. Şuan odada kontrol altında. Kendisi size durumundan bahsetmiş miydi?" Prem başını sallayıp doktoru reddetti. O kimseye bir şey anlatmamıştı.
"Neyi var doktor bey. Kötü bir şey mi?" Doktor bir süre endişeli gözüken yüzü inceledi. Derin bir nefes bıraktığında ellerini formasının ceplerine koydu.
"Bunu Boun'un kendisi söylemesi daha iyi olur. Eğer daha ayrıntılı halini merak ediyorsanız size sonrasında yardımcı olabilirim. Tekrardan geçmiş olsun."
Prem doktorun arkasından bir süre izlediğinde kafası karışık şekilde Boun'un yattığı odaya girdi. Neler olduğunu artık öğrenmeliydi. Fakat Prem duyacaklarına hazırlıklı değildi. Hazırlık dahi yapmamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
En Umutsuz Umut~~
FanficBoun ona derin derin baktı. Gözlerinin içindeki çocuk ruhunu bulmak için çokta uzaklaşmasına gerek yoktu. Kendisininkiler ölmüş olsa dahi onunkiler daima orda olmalıydı. Hayattan öğrendiği bir şey var ise o da başkasına zarar vermemesi gerektiğiydi...