Benimle Konuşur Musun? | Texting ✓

ö z e l b ö l ü m

Medya: Tom Smith, Kim Petras -Unholly

Özlemişim😭😭

İyi okumalar!

***

Yüzüme vuran güneş ışınlarıyla gözlerimi açtım. Bakışlarım direkt olarak kollarımın arasındaki şeye giderken, yastık olduğunu fark etmemle modum düşmüştü.

Toprak kalkmıştı muhtemelen. Kalkmakla yetinmeyip odadaki tüm perdeleri açmış ve içerinin güneş ışıklarıyla dolmasını sağlamıştı.

Kollarımı yastığın etrafından çözerken gözlerimi ovcalamış, yorganı açarak ayaklarımı yataktan aşağı sarkıtmıştım. Komodinin üzerindeki telefonumdan saate bakınca 08:14 olduğunu görmüştüm.

Paytak adımlarla ebeveyn banyosuna ilerledim. Acele etmeden çok bir bakım yapmayarak yüzümü yıkayıp, dişlerimi fırçalayıp çıkmıştım.

Adımlarımı alt kata yönlendirirken evin içini dolduran kıkırtıları çok rahat duyuyordum. Sesleri takip ederek mutfağa kadar geldim. Omzumu kapı pervazına dayayıp, içerideki bebeklerimi seyrettim bir süre. Birisi bebek olmak için fazla büyüktü ya, neyse.

"Annen bize çok kızar mı sence?" diye sordu Toprak ocağın önünde bir şeyler yaparken. Sesinde duyduğum korku ve endişe beni yeterince tatmin etmiş ayrıca kızacağım şeyin ne olduğunu bilmememle beraber aynı korkuyu ve endişeyi benim içime de salmıştı.

Ne yapmıştı yine bu manyaklar?

Aklıma ihtimaller dolarken, düşündüm. Yine yumurtaya şeker atma ya da sokaktaki kediler için aldığım salamı yeme ihtimalleri var mıydı? Belki de patatesleri fritöze koyduktan sonra oyuna daldıkları için patatesi yakmışlardır?

Hepsini yapabilme potansiyelleri vardı ne yazık ki. Bu yüzden sesimi çıkarmadım ve Efsa'nın cevap vermesini bekledim.

"Ama baba," dedi yumurta çırpma işlemine bir son verip, tezgaha boyunun yetmesi için çıktığı sandalyede Toprak'a dönerken. "bizim bir suçumuz yok ki. Kuşlar krebimizi çalmasaydı, biz de onları kovalayacağız diye tavayı yakmazdık."

'Ne var bunda, canım' dermiş gibi kurduğu cümleler kanımı dondurdu. Benim ne paralar döktüğüm tavamı mı yakmıştı bunlar? Burnuma farkındalıkla gelen yanık kokusunu daha yeni fark ediyordum. Ya da öyle bir koku yoktu ve tamamen ben uyduruyordum, bilmiyorum.

"Pardon?" dedim yüksek sesimle. Elimi belime atmış, mutfağın içine iyice girerken.

İrkilerek bana dönen gözlerdeki korku yersiz sayılmazdı.

"Ne yaptınız siz?"

"Anne?" dedi Efsa. Kaşlarını korkuyla bandananın altına gelecek kadar kaldırmıştı.

"An- ay aman, güzelim?" demişti Toprak'ta. Gülecek gibi olsam da dudaklarımı birbirine bastırarak buna engel oldum. Birazcık korkudan zarar gelmezdi herhalde?

"Tavamı mı yaktınız siz?"

"Şey," dedi Efsa. Konuşurken eğilip, bükülmüş, Toprak'ı satacağını açıkça belli etmişti. "Karı-kocanın arasına girilmezmiş. Ben gideyim de bahçede Deniz teyzemi bekleyeyim."

Efsa'nın Cem'in kız hâli olduğunu söylemiş miydim? Çocuğunu seven, Cem'den uzak tutardı.

Minik bedeniyle yanımdan süzükerek sıvışıp gitmesini hayretle seyrettim. Nasıl yapıyordu bilmiyordum ama bu kız beni her gün biraz daha şaşırtmayı başarıyordu.

Şaşkınlıkla bakışlarım Toprak'a dönerken, onun da benden eksik kalan bir yanı olmadığını görmüştüm.

"Bu neydi şimdi?" dedim, ellerim belimde, ağzım beş karış açık dururken.