Isaiah
“Gott sei Dank bist du wach!”
*Thank God you are awake!*
Masayang sabi ni Mrs. Martha sa akin. nanghihina pa ako nung nagkamalay na ako. tinignan ko ang buong paligid ko at namalayan ko na nasa loob ako ng Isang room dito sa hospital.
“Was ist passiert? Warum bin ich hier im Krankenhaus?!”
*What happened? why am I here in the hospital?!*
Tanong ko sa kaniya.
“Ich bat die Menschen, denen ich unterwegs begegnete, um Hilfe. Als sie mir geholfen haben, habe ich dich zurückgewiesen und wir haben dich bewusstlos am Straßenrand gefunden.”
*I asked for help from the people I met along the way. when they helped me, I turned you back and we just found you unconscious on the side of the road.*
Sabi niya.
Biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko nasaan kami ni Mrs. Martha. at Isang Doctor na lalaki ang pumasok.
“Good and you are awake!”
Amerikano pala itong Doktor kaya mas magkakaintindihan kami ngayon.
“how do you feel now? does something hurt you?”
Tanong niya sa akin.
“My whole body is weak, Doc.”
Sagot ko sa kaniya.
“that is the effect of the anesthesia that is still spreading throughout your body.”
Sabi niya sa akin. nagtaka ako kung bakit ako tinurukan ng anesthesia.
“Why was I injected with anesthesia?”
Tanong ko sa kaniya, bigla kong naalala ang baby ko. kinapa ko ang tiyan ko at nagulat at nagtaka ako dahil umimpis ang tiyan ko.
“W-Where's my baby?!.... where's my baby?!”
Naluluha at nag aalala kong tanong kay Mrs. Martha. pero napatakip na lang siya ng bibig at naluha na din.
“I'm sorry to say this but.... your baby is gone!”
Malungkot na sabi ng Doctor sa akin. natigilan ako sa mga narinig ko.
“No! he's not die... no, my bay is not die.”
Naluluha kong sabi hanggang sa napahagulhol na ako sa pag iyak.
“I'm sorry, please excuse me!”
Sabi ng Doctor at lumabas na nang kwarto kung nasaan ako. niyakap na lang ako ni Mrs. Martha, lumakas pa lalo ang iyak at hagulhol ko dahil sa pagkawala ng anak ko. hindi ko kaya, hindi ko kakayanin na mawala ang anak ko.
Kung noon hindi ko matawag na anak ko talaga siya, ngayon na napapalapit na ang loob ko sa kaniya habang nasa loob pa lamang ito ng sinapupunan ko.
“Ang anak ko....!”
Sigaw ko ng malakas habang humahagulhol sa pag iyak.
Pakiramdam ko ay pinalaglag ko siya ngayon. kaya sobrang sakit sa akin ng mga nangyari at ang hirap tanggapin para sa akin na wala na ang anak ko.
BINABASA MO ANG
THE MISTRESS (Transgender) (Revenge)
RomanceGraduate ng Caregiver si Isaiah sa Isang kilalang training center, hindi na niya natapos ang kaniyang pag ko-kolehiyo dahil gusto na niyang tumulong sa kaniyang Ina na single parent. may dalawa siyang kapatid na nakakabatang babae. kinuha siyang ca...
