කලින්දා හවස ටේ යුන්ගී එක්ක හොස්පිටල් යනව කියලා ගියා ගියාමයි මේ වෙනකන් එකම එක කෝල් ,මැසේජ් එකක්වත් නෑ...ජන්කුක් කොච්චර try කරත් තාම ටේගේ ෆෝන් එක ඕෆ්....ජන්කුක් හිටියේ හොදටම අවුල් වෙලා....එයාගේ හිත ඇතුලෙන් අමුතුම බයක් දැනුනා....
මට මෙහෙම කරන්න එපා...ජන්කුක් ඇදේ ඉදන් පුවන් තරම් සද්දෙට කෑ ගහලා ඇඩුවේ හිත ටිකක් හරි සැහැල්ලු කර ගන්න....ඇදට වෙලා අඩ අඩ හිටපු ජන්කුක්ට මේසේ උඩ තිබ්බ එයාගෙයි ජිමින්ගෙයි රාමු කරලා තිබ්බ ෆොටෝ එක දැක්කම හීල්ලුනා...ජිමින් මන් ආයෙත් රැවටුනාවත්ද...ජන්කුක් ෆොටෝ එක තුරුලු කරන් අඩන්න ගත්තා....
ට්රීන්....ට්රීන්.....
ෆෝන් එකට මැසේජ් එකක් ආවා කියලා ටෝන් එකක් එද්දි ජන්කුක් ඇදේ කොනක විසි කරලා තිබ්බ ෆෝන් එකට කලබලෙන් අත යවලා ටේ එවලා තිබ්බ වොයිස් එක ඕපන් අරා
කුකී ...සොරි කෝල් එකක්වත් ගන්න බැරි උනාට ... යුන්ගීගේ වැඩ එක්ක ටිකක් බිසී උනා...අනික ෆෝන් එකේ බැටරි ලෝ උනා....අදත් යුන්ගී එක්ක හොස්පිටල් එකට යන්න ඕනි..ඊයේ එයාගේ එක චෙකප් එකක් කරගන්න බැරි උනා...තනියම යවන්නත් බෑනේ.මන් යුන්ගී එක්ක හොස්පිටල් ගිහින් හවසට කෙලින්ම ලූනාන් පාර්ක් එකට එන්නම්...බබා එතෙන්ට එන්න...I miss you...ජන්කුක් ...see you soon...
ඕහ්....ටේ ඔයා මගේ ලේ පුච්චපු තරම්....ජන්කුක් තනියම හිනා වෙවී කිචන් එකට ගියේ මොනා හරි බඩට දා ගන්න ....මොකද ජන්කුක් ට කොච්චර බඩගිනි තිබ්බත් ටේගෙන් කෝල් එකක් නැති නිසා ජන්කුක් ට මේ වෙනකන් කන්න පිරියක් තිබ්බේ නෑ...
...............................................................................
ජිමින් ෆෝන් එක අරන් Fb එකේ අප්ඩේට් කරපු ෆොටෝ එක දිහා බැලුවා..අනිවාර්යයෙන්ම කුකී මේක දකින්න ඇති ...ජිමින් තනියම එයාටම කියව ගන්න ගමන් දොර ගාවට ගියේ ඩෝ බෙල් එක්ස් වැදුන නිසා....