Unicode Version
လျှာသပ်ရင်းတစ်လှမ်းချင်းတိုးလာတဲ့ရှောင်းကျန့်က
မသိရင် သူ့ကိုယုတ်မာတော့မဲ့ လူယုတ်မာလေးလို။
ပေါင်ပေါ်ကိုတက်ခွထိုင်လိုက်ပြီး မက်မွန်သီးနဲ့
သူ့အကောင်ကိုလာပွတ်သပ်ရင်းမြူဆွယ်နေတယ်။
လက်ချောင်းဖြူဖြူလေးများက အပေါ်ပိုင်းဗလာ
ကျင်းနေတဲ့ သူ့ရင်ဘက်ပေါ်ပြေးလွှားနေရင်း
ပွတ်သပ်လို့။
ရိပေါ်ကတော့လွတ်နေတဲ့လက်တစ်ဖက်နဲ့
ရှောင်းကျန့်ခန္ဓာကိုယ်ကိုအနှံကိုစိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်နေပြီး
မက်မွန်သီးလုံးလုံးတွေကိုလည်း
တဖြန်းဖြန်းမြည်အောင်ရိုက်ရင်း စုတ်နယ်နေတယ်။
အောက်ကသူ့အကောင်ကလည်း ရှောင်းကျန့်
မက်မွန်သီးကြားပျော်နေပြီး အထဲကိုအတင်းတိုးဝင်
ချင်နေပြီဖြစ်သည်။
"ပေါင်ပေါင် မောင့်ကိုမစနဲ့တော့
အချိန်လည်းမစောတော့ဘူးဆိုတော့ မောင်တို့
လုပ်ငန်းလေးစရအောင်လေနော် "
စကားကိုပြန်မဖြေဘဲ သူ့ရင်ဘက်တစ်ဝိုက်နဲ့
လည်ပင်းတွေကိုနှုတ်ခမ်းပါးလေးနဲ့ပွတ်သပ်ရင်း
စုပ်ယူနေတာမို့ ရိပေါ်သာယာစွာညီးညူမိသည်။
ပြွတ်စ်! ပြွတ်စ်!
ရင်ဘက်ကနေတစ်ဆင့်တဖြည်းဖြည်း
အပေါ်ကိုတက်လာကာ
တံတွေးမြိုချလိုက်တိုင်းလှုပ်ခတ်သွားတက်တဲ့
လည်စိလေးကို ရှောင်းကျန့်ဆွဲငုံလိုက်တယ်။
လည်စိလေးကိုတပြွတ်စ်ပြွတ်စ်နဲ့ဆွဲစုပ်လိုက်တော့
ရိပေါ်ကခေါင်းမော့ကာ သာသာမှုကိုခံယူနေတယ်။
"အ့! "
ကျောင်းတုန်းကတည်းကကိုက်ချင်နေတဲ့လည်စိလေးကို
ရှောင်းကျန့်စုပ်ယူရင်း ရှေ့သွားနှစ်ချောင်းနဲ့
ဖိကိုက်လိုက်တော့ ရိပေါ်ဆီကအ့ဆိုတဲ့အသံလေး
ထွက်လာတယ်။
"ပေါင်ပေါင် မင်းအရမ်းဆိုးနေပါလားကွာဟမ်"
သူ့စကားကြားတော့ရှောင်ကျန့်ရဲ့ရယ်သံ
တိုးတိုးလေးထွက်ပေါ်လာပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းကို
ပြွတ်စ်ခနဲမြည်အောင်လာနမ်းပြန်သည်။
"ယောကျ်ား..."
ကလူသလိုမြူသလို အသံလေးနဲ့ခေါ်လိုက်တာမို့
ရိပေါ်ကျက်သီးတောင်ထသွားတယ်။
