2K olmusuzzzz
Agagagagaggagagagagg
Bölüm sarkisi koca bir saçmalık, dinlerseniz iyi oluurrr
"Ya sen nasıl bir insansın Berke, sen nasıl bir insansın! Ben senden aylarca, yıllarca hoşlandım ama sen bana hep Bilge'yi hep başka birilerini anlattın. Şimdi nasıl ben boşandım deneyelim diyorsun? Ben senin yüzünden bana çok değer veren birisini kaybettim ya! Sen hangi yüzle benim ol diyorsun?"
Evet, Berke boşanıp benim yanıma gelmişti. Deneyelim diye. Orospu.
"Bak Umut yemin-"
Sözünü kestim, "Hiç yemin falan etme. İstemiyorum Berke istemiyorum" dedim ve oradan ayrılıp eve gittim.
~
"Beraattt geldin mi?"
Berat buraya yerleşmişti. Ben istemiştim tabi. Ondan biraz daha ayrı kalmak istemiyordum.
"Geldim" dedi sadece içerden.
Montumu çıkarıp yanına oturdum,
"Bir şey mi oldu yakışıklı?" dedim yanağından makas alarak.
Ayağa kalktı, "Umut, ben istemiyorum" dedi gülerek.
Şaşırıp ayağa kalktım, "Ne istemiyorsun?" dedim.
"İstemiyorum işte seni, sen benim için bir hevestin. Seni elde edemediğim için hırs yaptım. Şimdi senin bana yaptığın gibi, ben başkasından hoşlanıyorum" dedi ve yandaki çantayı alıp çıktı.
Daha değersiz hissettiremezdi.
Yere çöktüm. Sadece oyun muydu yani? Sırf hırs için mi böyleydi.
Bakışları, öpüşleri, sarılışı oyun değil gibi görünüyordu. Oyuna gelmiştim resmen.
Kapı çalıyordu ama açamıyordum. Açacak gücüm kalmamıştı ki. Sonunda kapı çalmayı bırakmıştı. Kim geldiyse artık gitti diye sevinmiştim aslında.
Ta ki anahtarla biri içeri girinceye kadar.
"Umut, evde değil misin?" diye sordu abim.
Görmemişti beni, yerdeydim çünkü hâla.
"Umut, kardeşim evde misin?"
İçeri girmişti.
"Umut, abicim neden ağlıyorsun" dedi yere eğilip göz yaşlarımı silerken.
Konuşmaya gücüm var mıydı?
"A-Abi" diyebildim sadece.
Beni tutup kendine çekip sarılmıştı.
Hıçkıra hıçkıra ağlıyordum artık.
"Sakin ol Umut, sakin ol abicim bak bana"
Dediğini yapıp ona baktım,
"Sakin ol, noldu anlat bana" dedi yüzümü elleri içerisine alırken.
Yapma işten bunu yapma ya.
"Gitti.. Arkasına b-bile bakmadı, o-oyundu dedi"
"Berat mı abicim?" dedi abim sadece.
Kafa salladım. O da kalkıp telefonundan birilerini aradı.
Yanıma geldiğinde omzuna yatıp ağlamaya devam ettim.
Birileri gelmişti galiba.
Karşıda Gözde Abla, Sevgi, Liva, Deniz ve Helin vardı.
Biraz konuştuktan sonra onlarda gitti.
Hiç düşünmeden terk edilmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gençler Bazen Yanlış İnsanlara Aşık olurlar | Berat Ayberk Özdemir
FanfictionBazı hatalar yapıldı ama önemli değil. Bu kitabın hakları, hislerimde saklıdır.