5: Başarılı İlk Adım

17 1 5
                                    

(Chucky'i sevdiren adam eheheeh😅)

Sandalyeme oturup elime geçirdim eldivenleri. Krem rengi dümdüz bir eldivendi ve güzel görünüyordu. İki eldiveni de elimden çıkarıp kutusuna geri koydum. Bugün nöbetçiydim ve günlük işlerimi bitirmiştim. Bir kaç saat dinlenip sonra çalışmaya geri dönecektim. Sedyeye uzanıp kolumu başımın altına koydum. Orlon iplik elimi kaşındırmıştı. Elimi biraz kaşıyıp izledim. Elim büyüktü, elimi nasıl ölçmüştü de tak diye yapmıştı bu eldiveni? Gerçekten tanrı bir yerden alıp başka bir yere veriyordu.

Bir kaç saat sonra gözümü açtım. Gece saat 2'ye geliyordu. Kalkıp oturdum ve bir bardak su içip elimi yüzümü yıkadım. Acı bir kahve hazırlayarak çalışma odamıza gittim. Çocuklar en son projeyi çizmiş gibiydiler. Bıraktığı çalışmalarını devralıp ben de devam ettim çalışmaya. Sabah saat 7'ye doğru gelirken çalışma odasının kapısı aniden açıldı.

-Dün ameliyatına girdiğiniz hastanın kalbi durdu, diyen hemşire ile elimdeki işi hemen bırakıp ayaklandım ve koşarak yukarı çıktım. Herkes orada hazırlanmış bekliyordu. Hemen kalp masajı yaptım. 3.denememde tekrardan nabız almıştık. Tekrardan kontrollerini yaptım ve sonra odadan çıkıp çalışma odasına yeniden gittim. Çalışmama devam ettiğimde yeni cihazın en azından temelinin yarısını bitirmiştim. Saat 9 olduğunda oradan çıkıp kahvaltımı yapmak için kantinden bir sandiviç aldım ve bahçeye çıktım. Algıda seçicilik bu olsa gerek, dolu bahçede gözüme direk Leejin çarpmıştı. Tekerlekli sandalyede oturmuş eğilerek yerdeki kedi ile oynuyordu. O sırada Woong'u gördüm. Onu yanıma çağırdım.

-Ne oldu hocam?

-Bayan Lim'i kim bahçeye çıkardı?

-Ben.

-Neden?

-Çok sıkıldığını söyledi, çıkabilir miyim temiz hava almaya ihtiyacım var, dedi. Ben de çıkardım.

-Peki. Ben biraz dinlenmek için eve gideceğim. Akşama doğru çalışma için yine uğrarım. O zamana kadar gözünüz üstünde olsun. Aerin ne oldu? Geldi mi?

-Az önce konuştuk. Yolda, geliyor.

-Güzel, dedim ve önlüğümü çıkarıp eline verdim.

-Şunu odama assana. Tekrar yukarı çıkmak istemiyorum.

-Peki. İyi dinlenmeler.

-Sağ ol, dedikten sonra ondan ayrıldım. Eve geldiğim gibi soyunup duşa girdim. Sıcak bir duş alıp telefonuma alarm kurdum ve uyudum. Akşam 5'te uyandım ve kalkıp kendime az biraz yemek yapıp yedim. Sonra yeniden hazırlanıp hastaneye gittim. Çalışma odasına doğru yürürken doğumhanenin önünden geçiyordum ki doğumhanenin kapıları açıldı, Yeri çıktı. Elinde bir bebek gözleri dolu doluydu.

-Ooo doktor hanım! Ameliyatınız mı vardı?

-Evet, dediğinde sesi de titreyince yönümü değiştirip karşısına gittim.

-Ne bu hal?

-Bir annesi tek vardı. O da doğumdan sonra ex oldu. Zavallı yavrucağı kapıda bekleyen kimse yok. Yetimhaneye gönderilecek. Çok yazık, dediğinde kolunu sıvazladım.

-Bu meslekte soğukkanlı olmak çok önemli Yeri. Kendini kaybetme bak bugün makyajın çok güzel olmuş bozulacak.

-Ah evet, ağlamamalıyım. Alın onu bakımını yapın, diyerek bebeği hemşireye verdi. Ona gülümseyip kollarımı açtım.

-Oy oy gel bakalım buraya, diyerek onu sarıp sırtını sıvazladım.

-Hocam! Çok zavallı, dedi ve burnunu içine çekti.

HEARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin