𝐈 𝐬𝐞𝐞 𝐦𝐲 𝐫𝐞𝐟𝐥𝐞𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 𝐢𝐧 𝐲𝐨𝐮𝐫 𝐞𝐲𝐞𝐬.
---
Akari Shizune 24 yaşlarında üniversite okuyan bir genç kız, ara sokaklarda bir olaya tanık olur ve bunun sonuçları onun hayatını değiştirir.
(Mangadaki olaylarla ilerlemez.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TW ; Kaçırılma, Cinayet vb.
-----------
Akari zilin çaldığını duyunca çantasını topladı. Dersleri bitmişti ancak Fizik ve Kimya dersinden yine hiçbir şey anlamamıştı. Montunu alıp okuldan dışarı adımını attı; uzun bir soluk alıp, eve gitme kararı aldı. Sonbahar mevsimini severdi fakat bazen birden yağmur bastırması hiç hoş olmayabiliyordu.
Özellikle Tokyo'da yaşıyorsan ara sokaklardan gitmek de iyi bir seçenek olmazdı, çetelerin sağı solu belli değildi. Akari bunu biliyordu bilmesine rağmen bilgisayarının yağmurda ıslanması çok büyük bir sorundu. Yarı zamanlı işinden kazandığı ile biriktirdiği paralar ona anca yetmişti. Belki bu yağmurda görünmeden gidebilirim diye düşündü; ara sokaklardan birine saptı.
Yaklaşık 5 dakika boyunca sorun olmadı. Fakat ara sokakların birinde silah sesi duyan Akari irkildi;
- Bu sefer yandım galiba.
Yolunda bir an duraksayan Akari arkasından birinin adım sesini duyunca koşmaya başladı;
- Sanzu yakala onu!
- Hayır hayır hayır hayır, ölmek için çok gencim hayır.
Arkasında bir darbe hisseden Akari'nin gözlerinin önüne bir perde indi, sendeledi ve birinin kollarının arasına düştü..
!Time Skip!
Akari gözlerini araladı ve etrafa bakınmaya çalıştı. Boş gri bir odanın tam ortasındaydı; elleri ve ayakları oturduğu sandalyeye bağlıydı. Hapsedildiği odanın kapısı hafif aralıklıydı biraz ses duyabiliyordu fakat anlaşılabilecek kadar güçlü değildi.
Ardından adım sesleri duydu ve aralıklı kapıdan içeri mor ve siyah kısa saçlı takım elbiseli bir adam içeri girdi;
- Ayıldığına sevindim küçük hanım isminizi öğrenebilir miyim?
- Söylemek zorunda mıyım peki?
- Zorla olmasını istemiyorsan.
- A-akari.
-Memnun oldum Akari-chan!
Adam samimi görünüp korkutucu tavırlarını açığa çıkaran biriydi. Boynundaki dövme onun Bonten Çetesinin bir üyesi olduğunu gösteriyordu. Bu demek oluyordu ki bu adam ona her şeyi yapabilirdi.
İçeri bu adama benzeyen yeni birisi girdi. Bu adam ondan daha kısaydı fakat saçları daha uzundu;
- Ran kızı rahat bırak onunla işin bitti.
- Hadi ama kardeşim hiç eğlenceli olmuyorsun.
- Sende kızı korkutmaktan başka bir şey yapmıyorsun sonra söyleyeceklerini de söylemeyecek belki
- Tamam tamam haydi ben çıktım.
Ran denilen adam çıktı ve yeni gelen kişiyle baş başa kaldık. Ran'ın aksine daha olgun biri gibi duruyordu, duyduklarıma göre kardeşlerdi.
- Akari Shizune?
- E-evet..
- Bana orda dürüstçe ne gördüğünü söylemeni istiyorum.
- Ben sadece silah sesi duydum cidden benim eve gitmekten başka derdim yoktu.
- Ama bizim yüzlerimizi şuan gördün ve Bonten üyesi olduğumuzu da dövmeden anlayabiliyorsun değil mi?
Başını salladın.
- Yani seni artık bırakamayız.
- N-ne neden ben kimseye söylemem gerçekten!
Ve çıkıp gitti.. Akari artık korkuyordu.
''Ya işkence ederlerse ve ya öldürürlerse. Ben neden o yola girdim ki, Kahretsin!''
Akari'nin gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı buradan çıkma umudu gittikçe azalıyordu. Bir süre sonra yine aynı adam kapıdan içeri girdi ve ipleri çözmeye başladı;
-Rindou Bakış Açısı-
İpleri çözerken bir şey mi oldu bilmiyorum fakat o kızın saçlarının kokusu hoşuma gitti.
Ne diyorum ben lan.
Ama o yumuşak koku cidden çok hoştu.
İyi miyim ben, herhalde şu Sanzu'nun ilaçlar bana da etki etti.
Ve ellerinde çıkan o ip izleri beni rahatsız etti.
Onun zarar görmesi beni niye ilgilendiriyor.
Gözlerinden süzülen yaşlar hoşuma gitmedi.
Ne oluyor bana amk
-3. Kişi Bakış Açısı-
Rindou düşünceleriyle baş etmeye çalışırken Akari bu çetenin kendisine ne yapacağını düşünüyordu. Bilekleri yara olmuştu fakat şu an bundan daha büyük bir derdi vardı. Rindou'nun Akari'ye beni takip et işareti yapması ile Akari onun peşinden ilerledi.
Odadan ayrılıp merdivenlerden üst kata çıktılar. Büyük bir salona geldikten sonra sağ tarafa sapıp yine merdivenden tırmanmaya başladılar. Yukarı çıktıklarında 5-6 odadan bir tanesine girdiler. Odada bir yatak, komodin, ayna, koltuk ve dolaptan başka herhangi bir şey yoktu. Siyah ve beyazlarla düzenlenmiş bu oda biraz iç karartıcıydı fakat Akari'nin hoşuna gitmişti.
