TFW | jaywon

first kiss. (final)

kışın yağan kar beni ne kadar da heyecanlandırırdı küçükken, sabahları uyandığımda her gün alışık olduğum manzaranın beyazlara bürünmüş olduğunu görmek, gecenin bir vakti ailecek kardan adam yapma ritüelimiz, jake hyung ile bitmeyen kar üstündeki boğuşmalarımız.. bir de okul tatil oldu mu yoktu daha tatlı bir şey. artık eskisi gibi de heyecanlanmıyoru-

ahahaha kimi kandırıyorum? hâlâ bayılıyorum bu mevsime. ben ders çalışırken kar taneleri usul usul, yavaşça bırakıyordu kendini yere.
ağabeyim çoktan sıcak çikolata yapmaya gitmişti ikimize, çaktırmıyordu pek birileri varken etrafta ama en az benim kadar heyecan yapıyor kar yağdığını görünce. gerinerek çalışma masamın üzerindeki açık kitaplardan uzaklaştım,
jake hyung gelmeden önce izleyeceğimiz filmi seçmem gerekiyordu. uzun zamandır baş başa vakit geçiremediğimizi söyleyip durdu, kral hazretleri sevgilisinden bir kopabilse neler yapacaktık da işte, mutlu olduğu için cırlayamıyorum biliyorsunuz.

ağabeyim odama ellerinde iki kupa ile birlikte girdiğinde ben yatağımın içine girmiş, izleyeceğimiz korku filmini seçmiştim. normalde korku filmi izlemek gibi bir alışkanlığım asla yoktur ancak şöyle bir durum var ki, jake hyung ile izlerken hiç korkmuyorum. o kadar çok konuşup yorum yapıyor ki izlerken bütün dikkatim dağılıyor,
en fazla irkiliyorum ve inanın bana dehşet eğlenceli vakit geçiriyoruz.

her zamankinin aksine bu sefer ağabeyim filmin yarısında uyuyakaldı, resmen horluyordu.
çıkarttığı hırıltılar karşısında hayrete düşmüştüm,
ne denli yorulduysa artık. kucağımdaki laptop'u yatağımın yanındaki çalışma masama bırakmış, telefonumu da elime almıştım. saat gece yarısını biraz geçiyordu. dışarıyı görebilmek için perdemi çekmiştim, daha net görebilmek için jake hyung'u rahatsız etmeden yatağımdan doğruldum ve birkaç adımla pencerenin oradaydım. inanılmaz bir görüntü, içine huzur serpiyor resmen insanın. aklıma gelen fikirle telefonumu çıkartmam uzun sürmedi.

jay hyung 🤍

jay hyung
uyanık mısın?
görüldü

gelen arama : jay hyung 🤍

birden ekranımda beliren isimle irkilmeden edemedim, telefonum iyi ki sessizdeydi.
odadan sessizce çıkarken aramayı cevaplandırdım.

"uyandırmadım değil mi?"
"jay hyung sana yazan bendim zaten."
"doğru dedin. bir şey mi oldu?"
"sana yazmam için bir şey mi olması gerekiyor?"
"saat biraz geç diye demiştim sadece."
"benimle buluşur musun?"
"şimdi mi?"
"hmhm, yapmak istediğim bir şey var."
"jungwon, dışarıda fırtına var."
"sıkı giyin o yüzden. evinin orada görüşürüz."

odama girer girmez pijamalarımın üzerine dolabımdan çıkarttığım kabanımı geçirdim, boyunluk ve şapkamı da almayı unutmadım.
az kalsın eldivenlerimi unutuyordum ama. heyecan yapmıştım. bu ilk yağan karın ardından görmek istediğim kişi jay hyung'dan başkası değildi. evdekilerin çoğu uyuduğundan fazla ses de çıkarmak istemiyordum açıklama yağmuruna tutulmamak adına. botlarımı giymemle birlikte kendimi dışarıya bırakmam bir oldu.

ve işte bu his, en sevdiğim.

içimi titreten soğuk beni mutlu ediyor, hızlı adımlarla yolunu tutuyorum jay hyung'un. etrafa bakıp düşen kar tanelerini inceleyebilime fırsatını sonra yakalayabilirdim ama şu an aklımda tek bir şey vardı, jay'i öpmek istiyordum. yağan karların altında, bir ilkbahar günü ona karşı içimde birden ortaya çıkan yoğun duygu karmaşasına bu sefer bir kış günü, benim için fazla önem arz eden bir vakitte son vermek ve artık bitirmek istiyordum.