Çünkü o zaman hz.MUHAMMED(SALLALLAHU ALEYHİ VE SELLEM) EFENDİMİZ Vardı⏬⏬⏬⏬⏬
Bütün temel islâmî ilimlerin ana kaynağının Kur'an'dan sonra Sünnet olması hasebiyle, hadislerin Hz. Peygamber'in sağlığında kayda geçirilmesi büyük önem arz etmekteydi. Daha sonra bu yazılı belgeler toplanıp konularına ve sıhhat derecelerine göre tasnif edildikten sonra büyük hadis mecmualarını oluşturacaktı. Sonra da ayet ve hadislere istinat eden Tefsir, Hadis, Fıkıh, Kelâm ve Tasavvuf gibi ilimler ortaya çıkacak ve sistemli birer disiplin haline geleceklerdi.
Saadet Asrı'nda müslümanlar içtihat da ediyorlardı. Sahabe-i Kiram hazretleri dinî konularda birbirlerinden farklı görüşler serdedebiliyorlardı. Mesela Hz. Peygamber s.a.v. bir konuda ashabıyla istişare ediyor, görüşlerini alıyordu. Ortaya çıkan görüşler bazen Allah Rasulü'nün içtihadından farklı olabiliyordu. Ama buna dayalı olarak ayrı bir mezhep ortaya çıkmıyordu. Çünkü her şeye son noktayı koyan Hz. Peygamber s.a.v. idi. O, vahyin kontrolünde ve vahiyle iç içe idi. Hâşâ yanlış yapması hiçbir şekilde söz konusu olamazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
tasavvufi dünya
SpiritualHiç bir mümin, intisap ve tövbe için elini tuttuğu bir kâmil mürşide: "Ben şu şu günahları işledim, beni affet, günahlarımı temizle, beni Cehennem'de yakma, Cennet'e koy!" demez, diyemez.
