_რას ამბობ, ანუ ის ჩემი შვილია?_ვკითხე მას.
_კი 100% ით დადებითი მაჩვენებელია ბატონო.
_ღმერთო, ეს როგორ დამემართა, ეს რა გავაკეთე_გამოვიქეცი იქედან._აბსოლიტურად ყველაფერი ჩემი ბრალი ყოფილა, ღმერთო ეხლა რა ვქნა.
ტაქსი გავაჩერე და სახლში მივედი:
_ნიკი, შვილო, სად იყავი? ხომ იცი რომ დღეს საშინლად მოწესრიგებულები უნდა ვიყოთ_მითხრა დედამ.
_თავი დამანებე დედა, არ მცალია._მივუგე ამ სიტყვებით.
_ნიკი! ეხლავე აქ მოდი! ნუთუ დაგავიწყდა, შენი ქორწილის საქმეებს განვიხილავთ?! აქ იქნები და მოემზადები!
_რა ქორწილზეა ლაპარაკი? ჩემს გარეშე გადაწყვეტილებების მიღებას არ გადაეჩვევი? შენ და როუზე ყოველთვის ყოფდით ცხვირს ჩემს ცხოვრებაში!
_ჩვენ ამ ყველაფერს შენს სასიკეთოდ ვაკეთებთ ნიკი... თან ხომ გითხარი, შენი ქორწილი უნდა დავაჩქაროთთქო. ჩვენს კომპანიას საფრთხე ემუქრება და შენი დახმარებაა საჭირო_მითხრა დედამ.
_რატომ მე? ჩემს ბედნიერებას რატომ წირავთ კომპანიისთვის? და ერსერთი ეს არის ის ხელშეკრულება_ამოვიღე_რომელიც გულისხმობს იმას, რომ თქვენ უფლება არ გაქვთ ჩერიოთ ჩმს პირად კომპანიაში, ჩვენი აქციები საერთო აღარაა, გაიყო, ამიტომ ჩემი გადაწყვეტილება არის ის, რომ მე არ მაქვს უფლება დავქორწინდე ვიღაც შეძლებულზე, რომელიც ჩემი საქმისათვის არ გვარდება!_ეს ვთქვი და ოთხში ავვარდი.
ჩანთა გადმოვიღე და ბარგი ჩავალაგე, მინდოდა სადმე განმარტოვებით წავსულიყავი. მხოლოდ მე და ჩემი თავი და არა ისეთი ადამიანები, რომლებიც გამუდმებით ჭკუას მასწავლიან.
მანქანაში როდესაც ჩავჯექი, მძღოლს ვუთხარი რომ სადმე მშვიდ ადგილას წავეყვანე. როდესაც მივედით მანქანიდან გადმოვედი და დავინახე სანაპიროს ულამაზესი სანახაობა, რაც სიმშვიდეს მანიჭებდა.
_ნუთუ ყველაფერი ჩემი ბრალია?! დიახ ჩემი ბრალია, საზიზღარი ადამიანი ვარ, რომელიც ყველას სიცოცხლეს უმწარებს, არ ვიმსახურებ პირში სული რომ მედგას._შევსჩივლე ჩემს თავს.
_ეს შენი ბრლი არ არის _მომესმა უცხო ხმა.
უკან როცა გავიხედე მზის სხივებმა უცნობის სახე წამიშალეს, ამიტომ რომ დამენახა ფეხზე წამოვდექი. კარგად დავაკვირდი და შევყვირე:
_ჯანგვუნ ბიჭო, როგორ ხარ??_ჩასახუტებლად მივიწიე მაგრამ..
_არ მომეკარო, ძალიან გთხოვ, სასმლის სუნად ვყარვარ.
_რატომ სვამ?_ვკითხე.
_კიდევ მეკითხები მაგას? რა ხდება ჩემს თავს? ვერ ვცხოვრობ, ვერ ვარსებობ_ჩამოდა ქვიშაზე_ დედა მომიკვდა, ავარიით 4 თვის წინ. მამაჩემს კი არანაირი სითბო არ გააჩნია, ყოვვლ დღე კომპანიაში დადის, ისე რომ ხმას არ მსცემს, მე კი იგივეს ვაკეთებ და სახლიდან გავდივარ.
_ვწუხვარ ჯანგვუნ, შენ ამას არ იმსახურებ, ძალიან, მართლა_ვუთხარი ჯანგვუნს, რომელიც ტირილის დონემდე იყო მისული.
_ვიცი, მაგრამ ქვეყნად არაფერი დამრჩენია, ნუთუ რატომ ვცოცხლობ?
_ჯანგვუნ ხოარ გამოშტერდი? შენ შენი თავისათვის ცოცხლობ, ყველას გვჭირდები, ყველას...
_შენ რაებს მეუბნები?!_წამოიყვირა მთვრალმა_შენი ცხოვრება ჩემსას არ ჰგავს! შენ ყველაფერი შენთვის გინდა სასიკეთოდ, ამიტომ ყველას ანადგურებ, არ იცი, ზუსტად 7 წლის წინ, როცა ვიკის შვილი შეეძინა იქ არ იყავი, არასოდეს იყავი მის გვერდით, რატომ გააკეთე ეს?
_არ ვიცი ჯანგვუნ, უნდა წავიდე._ეს ვთქვი და მანქანაში ჩავხტი. მძღოლიც წავიდა, რა დროსაც მანქანა რაღაცას შეასკდა, ირგვლვ ყველაფერი გაშავდა და ვერაფერს ვგრძნობდი და ვეხებოდი.
თითქოს ვკვდებოდი
_______________________________________________________________________
ბოდიშით ხალხო ლეით უფდეითისვის~
ფაქტიურად არ მქონდა დრო
მალე დიდ თავებსაც შემოგთავაზებთ
ბაი ბაიიი
