ნიკი pov:
_ნიკი გაიღვიძე შვილო, სკოლაში გაგვიანდება._დედამ ჩამჩურჩულა ყურში.
_კიდევ ცოტა ხანიც რა დე, ძაან მეძინება._ვუთხარი ნახევრად მძინარემ.
_არა შვილო, მალე ადექი, ნახევარი საათი გაქვს მარტო.
_მთლად უკეთესი, ნახევარი საათი მეყოფა ძილისთვის. მაგრამ მაინც ავდგები._ავზოზინდი ლოგინიდან და მაიკა გადავიცვი.
_დროზე ნიკი ჯანვუნი გელოდება ქვემოთ.
_ხო მოვდივარ მაცალეთ ვახ.
ჩავიცვი ფორმა და ჩვირბინე ქვემოთ, როდესაც საწყალი ჯანვუნი თავისი ნახევარ ტონიანი ჩანთით მიცდიდა, თან ბანანის რძეს წრუპავდა.
_ოჰ, დიდება შენს გამოჩენას ცოტა კიდევ ხოარ წაუძინებდი ჰა?_ თქვა ჯანვუნმა.
_კაი კაცო, თუ გინდა გავბრუნდები და დავიძინებ, მე პრობლემა არ მაქვს.
_არა, ძლივს აგაღლიტე მაგ ლოგინიდან, ეხლა მალე ჩახეთქე და წამობრძანდი სუნო გველოდება.
_არ მშია რამეს ვიყიდი._მადა მართლა არ მქონდა_ გუშინ ღამე გვიან დავიძინე მეცადინეობის გამო.
_ეგ რომ სუნოს ეთქვა გამიკვირდებოდა, ტიპი ღამეებს შენი სურათის ყურებით ათენებს_თქვა და გადაიხარხარა.
-რატომ ერთი?
_შელოცვას გიკეთებს ოღონდ ვინმე მოგეწონოს და.
_აუ თქვენ რა ტვინი გამიხმეთ, გააჯვი ეხლა სკოლაში მალე.
_შენ არ მომეწევი?
_წყევლა ვიღამ გასწავლა?_ვიკითხე და კარები გავაღე.
_ოოო, ეგ უკვე სერიოზული საქმეა.
_რაა არის ბიჭო სერიოზული, ორი წლის ბალღი ხარ წყევლა ადრეა შენთვის._ვუთხარი და გარეთ გავაბრძანე.
_ვინ არის ორი წლის ბალღი, შენზე დიდი მაინც ვარ.
_ოჰ, მერე ჩემ კლასში რატომ სწავლობ.
