çwk:Anonimim mi oldu?

20 2 0
                                    

Ön açıklama; arkadaşlar benim bir çizgi film kanalım var İSNXUSNDJNSJXNXKXMJ şimdi utanarak demiyorum zaten ilk bölümden itibaren Arya dan anlaşılmıştır ben çizgi filmlere takık psikolojik sorunlu bir insanım ve 15 yaşındayım Usbxunsusnsidndi her neyse medyada benim kanala attığım bir şarkı var ben söyledim ve istiyorum ki bugün kulaklarınız az da olsa kanasın UDNUDNDIDNDKDIKD bilmiyorum neden bunu yapıyorum alın bu işkenceyi kendinize yapın dinleyin yani udndudndkx her neyse sizi seviyorum hadi bölüme geçelimmm

   Ve bir kez daha beyaz ışık ve klasik o hastane kokusu ile gözlerimi açtım. Aktuğ abimin doktorla konuştuğunu duymuştum ama yeni yeni kendime geldiğim için aralarında geçen konuşmayı anlayamadım.

    Sonrasında ise hiçbir şey demeden duvarı seyretmeye başladım. Kolumda keskin bir acı ve hafif sızılı bir ağrı vardı. Kafamı çevirip koluma bakınca ben uyanana kadar yarılanmış olan serumu gördüm. Biraz sonra ise oda dolup taştı. Birkaç kez başa saran azar seansı ardından her biri birer birer benim için çok endişelendiklerini bunu tekrar etmemem gerektiğini söylediler. Ben ise bunun hakkında en ufak bir şey söylemeyi tercih etmedim; bunun yerine yan tarafımda duran müzik kutusunu çalıştırıp onu dinlemeye başladım. Bunun burda ne işi olduğunu ya da kimin getirdiğini sorgulamak yerine gözlerimi kapatmış kendimi melodiye bırakmıştım...

.
.
.

  '...ve kendinizi yormayın küçük hanım!' bir kaç gün sonra sonunda iyi olduğuma karar vermiş olmalılardı ki taburcu oluyordum. Bir hafta sonra düzenli olarak kemoterapiye gelmeye başlayacaktım. Annelerimin hepsi kendi evlerinde kalmamı istese de ben korkmazlar da kalacaktım. Uzun zamandır olduğu gibi...

   Eşyalarımı toparladıktan sonra Arda ve Aras koluma girdi. Kendim yürüyebiliyor olsam da beni götürmek için yalvarmışlardı. Bunun için bir şey dememiştim. Beraber arabalara bindikten sonra eve doğru gitmeye başladık. Kulağımda kulaklık Aras' a yaslanmış bir şekilde camdan dışarıyı izliyordum. Yarım saatlik bir yolculuk sonrasında eve varmıştık. Melis beni her gördüğünde ağlamaya başlamıştı son günlerde. Beni kaybetmekten korkuyordu biliyordum... Ama bu kitabın ikincisi de vardı ve başroller ölmezdi...

Neeeeee biliyor musun?!

Tabiki biliyor!

Ah, yazık? Yeni mi öğrendiniz?

Evet?

Kaç kişi oldu burası ya?

Bende varım?

Susun ya!

Niye?

Helloo

Bı tane akıllı yok

Ben varım?

Kesin sesinizi

Asıl sen kes?

Ne diyonuz ya?

Ya benim iç sesim kim?

Ben?

Sen konuş bunlar kim?

-tamam ben yazar; artık bu karmaşayı kesin okurun beynini yakıyorsunuz!

Ya yazarcım?
-evet?

Niye böyle bir sahne yazıyorsun ki?

-geometri beynimi si-

Çakma Watty Kızı; Ailelerim Mi?!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin