Bölüm 2- Çınar komiser

456 36 7
                                    

medya: Çisem

Hepinize Cumartesi Akşamından Merhabaaa Yeni bölüme hoşgeldiniz aslında sabah saatlerinde yayınlıycaktım ama üşendim neyse hadi size iyi okumalar <33

§

İsminin Çınar olduğunu öğrendiğim komiser bir saniye bile gözlerini gözlerimden ayırmayıp konuşmaya başladı.

§

Çınar Komiser: Biraz daha sesini yükseltirsen hiç çıkamayacaksın. Zorluk çıkarmadan bekle burada

Bir anda çekip gitmişti. Arkasından beni çıkar buradan diye bağırdığımda uzaktan sesi az da olsa gelmişti. Bir gün daha buradasın demişti, işte o an ciddi olduğunu anlamıştım. Omuzları düşürüp pes edercesine arkama doğru bakıp uzun oturağa doğru ilerleyip oturdum. Biraz düşününce burda zamanın geçmeyeceğini anlamıştım. Uyusam belki geçer diyerek en köşedeki battaniyeye kendimi sardıktan sonra kolumu yastık gibi kullanarak kıvrılıp yatmıştım. Tabi içimden o uyuz komisere saydırmayı da unutmuyordum.


Kolumun adete dürtüklenerek delinmesiyle uykumdan sıçramıştım. Karşımdaki kişiye ne var beni niye rahatsız ediyorsun gibisinden bakıyordum. Boş boş suratına baktığımı sürdüreceğimi anlayınca aceleci bir şekilde konuşmaya başladı.

Polis: Komiserim sizi odasında bekliyor, biraz hızlı olursanız iyi olur. Kendisi bekletilmekten zerre hoşlanmaz.

Çisem: Aman be ne külüstür komiserin varmış seninde

Homurdanarak komisere inat yavaş hareketlerimle yerimde doğruldum. Heryerim tutulmuştu.Bir bu eksikti zaten

Polis: Öyle demeyin lütfen şimdi duyarsa size patlar. Yoğunluk nedeniyle zaten biraz sinirli kendisi

Yavaş hareketlerle ayağa kalmıştım. Üst kata çıktığımızda düz koridorda ilerlerken yanımdaki polisin birden bir kapının önünde durmasıyla geldiğimizi anlamıştım. Önden içeri girip birşeyler söyledikten sonra yanıma gelip içeri girebilirsin anlamında kafasıyla işaret vermişti.

Polis: Sakin olup onu kızdıracak şeyler demezseniz her türlü kolay biter işin eğer dediklerimi yapmazsan kurtuluşun  biraz zor.

Kafamı onaylarcasına sallamıştım. Ne yani benden bu kadarmı bıkmıştı da yardım ediyordu. Aslında o kadar şey yapmamıştım. Sadece biraz bağırıp başını ağrıtmıştım. E oda hak etmişti canım diyerekten kendimi avutmaya çalışıyordum.

Kafamdan düşünceleri atıp yine yavaş adımlarımla odaya girip komiserin önündeki koltuğa oturmuştum. Oh be çok rahattı. Hemen mayışmaya başlamıştım, biraz daha yayılmamla önümdeki meymenetsiz surata baktım. Birkaç evrağı inceliyordu ve ardından kafasını kaldırmadan konuştu.

Komiser: Şikayetçi şikayetini geri çekti. Mümkünse birdaha böyle şeyler yaparak karakolumuza gelmeyin hala sesiniz yüzünden başım ağrıyor.

Önüme birkaç evrak ve kalem bıraktığımda kağıtlara göz attığımda imzalayacağım yerlere imza atıp ona doğru uzatmıştım.

Aklıma benekli pijmalarımla olduğum gelince vücudumu bir ateş basmıştı. Ben bu halde olduğumu tamamen unutmuştum. Ayağa kalkıp arkamı dönüp gideceğim sırada seslendi.

Komiserim Noluyor?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin