Bölüm 6 - Telefon

297 22 6
                                    

CAN SIKINTISINDAN PATLARKEN DEDİM Kİ BÖLÜM YAZAYIM. HEPİNİZE İYİ OKUMALAR...

Çınar komiserden

Yanımda ki kadının çantasıyla hem bana vurması hemde yüksek sesle konuşmasıyla etrafa bakıp onu sarsmamla durdurmuştum. Tatlıydı hoştu ama biraz cazgırdı. Aslında fazla cazgırdı. Çantasını son kez göğsüme vurup arkasını dönüp gitmesiyle gülmüştüm. Bana doğru bakıp hafif tebessüm ettiğinde arkasını hemen dönüp gitmişti. Beni şikayet etmeye çalışırken kendi kendi daha da zor duruma götürdüğün farkında mı değildi yoksa şikayet edemediği için mi daha da hırslanıyordu anlamış değildim. Odama gidip imzalamam gereken tonlarca dosyanın başına geçmem gerekiyordu.

Masamın yanına geldiğim de koltuğuma oturup kafamı arkaya doğru yaslayıp gözlerimi kapadım. Hala aklımda o kız vardı. Birkaç gündür aklımdan çıkmıyordu zaten sinirlerimi daha çok bozuyordu. Kafamı kaldırıp dosyalara uzanıp önüme çektim. Sırayla imzalamaya başladığım dosyalar bitmiyordu. Bu aralar karakol olduğundan fazla yoğundu. Önüme bir sürü hırsızlık ifadeleri geliyordu. Dosyalar bir bir azalırken başıma giren ağrıyla gözlerimi kapatıp açtım. Önümdeki dosyaları hızlı hızlı bitirmeye çabalıyordum. Kalan son dosyalarıda imzaladığımda yerimden kalkıp Vedat amirimin odasına gidip eve erken gideceğimi haber vericektim ki elimi cebime atmamla telefonumun olmadığı fark ettim. Masanın üstündeki dosyaları bir kenara koyup oraya baktığımda da yoktu vedat komiserimin odasında unutmuşumdur diyerekten oraya doğru giderken aklıma dank diye düşen şeyle gözlerim irice açtım.Umarım Çisem aklımdan geçen şeyi yapmamıştır. Sonda giderken yaptığı gülümseme umarım bunun için değildir yoksa onunla epey işim vardı.

Çisemden

Karakoldan çıktıktan sonra taksi beklemeye başladığımda komisere çantamla vururken arakladığım telefonunu elime aldım. Koskoca Çisem Taşkın ile uğraşmamasını bilicekti. Adamın resmen telefonunu çalmıştım. Ekrana çıkan kilit simgesiyle beni hapishaneye tıktığı gün aklıma gelince o gün gördüğüm sayıları hatırladım.

Umarım değiştirmemiş olsun Lütfen Lütfen

Ekrana tuşladığım 100221 sayıları ile açılan ekranla sevincimden yerimde zıplamam bir olmuştu. Dışarda olduğum aklıma gelince sinsice sırıtıp hemen telefonun ekranını kapatıp çantama attım. Komiserin telefonuyla evde baya bir süre eğleneceğim kesindi. Önümden geçen taksiyi durdurup bindiğimde evimin adresini verip yolu izlemeye başladım.

🍃

Eve gelir gelmez uyumuştum. Bugün eda kendi evine gitmişti. Bir anda aklıma düşen şeyle hemen kalkıp kendime kahve yapmak için mutfağa geçmiştim. Bugün çok stresli ve benim için aksiyonlu geçmişti. Komiser şuan evime gelmediğine göre hala anlamamıştı. Şuan eminim ki çıldırmıştı. Bunları düşünürken kahkaha atmıştım. Eda şuan yaptıklarımı bilseydi kesin bana karşı git telefonu geri ver diyeceğinden emin olduğum için halen ona söylememiştim. Kahvemi fincana boşalttıktan sonra odama götürüp komedinin üzerine koyup hemen salondaki çantamdan telefonu alıp odama geri geçtim. İlk önce anı bırakmak için kahvemi içerken fotoğraf çekinmeliydim.

🍃

10 dakikayı geçiktir fotoğraf çekiniyordum. ( Temsili Fotoğrafları en sona koyucam.) En sonunda Çınarın fotoğraflarına bakmaya başlamıştım.
Bunlardan birkaç tanesini kendime atmalıydım o nasıl bir vücuttu gözlerime inanamamıştım. kahvemden bir yudum alıp fotoğraflardan çıkmıştım. Aklıma gelen sinsi planla Whatsapp'a girdim. İlk önce dikkatimi çeken mesajlarıydı ama onları okumakla zamanımı harcayamazdım. Çektiğim fotoğraflardan birini paylaşmazsam olmazdı. Hemen durum yerine girip beğendiğim iki fotoğrafı ard arda paylaşmıştım. Oyun öyle değil böyle oynanırdı komiser diyerek birkaç sohbete girip mesajları okumaya başladım.

Komiserim Noluyor?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin