Birinci Bölüm

365 13 1
                                    

  KEYİFLİ OKUMALAR SEVGİLİ OKURLARIM :)

       Selam:)

    Ben Lavinia hayattan hiçbir beklentisi olmayan genç bir kızım. 23 yaşındayım, Paris'te herkesin özenerek baktığı fakat benim için cehennemden farkı olmayan lüks bir villada babam ve çalışanlarımızla yaşıyorum klasik zengin hayatı işte... Tek istediğim kendi ayaklarım üzerinde durabilmek. Bu yaşıma kadar tek bir arkadaşım olmadı. Kimseyi yalnızlığımla paylaştığım dünyama dahil etmedim. Pencereden bakarken gördüğüm kalabalık arkadaş gruplarına asla özenmedim, her zaman yalnızlığımı, arkadaşım yaptım , aynaya baktığımda gördüğüm görüntüyü dostum bildim... Çok küçük yaşta alıştım ben vedalara daha ilkokuldayken annem bizi terk etti , babamın zaten umurunda olmadı o hep işeriyle ilgilenir yüzümüze bakmazdı... Her gün çocukların annelerinin , babalarının ellerinden tutup yürüdüğü okul yollarını ben yalnız başıma yürüyordum kaldırımlar ,ağaçlar, yollar eşlik ediyordu bana gerçi sonradan okuldan da alındım eve özel öğretmenler gelmeye başladı sosyallikle olan tüm bağlarım kesilmişti, evimizin hizmetlisi Sultan abla her ne kadar şoför bıraksın diye ısrar etse de kabul etmezdim ,benim dünyama hep ters düşerdi, yaşadığım hayatı bir türlü kabullenemezdim . Bu zamana kadar maddi sıkıntı çekmedim işte bu yüzden artık kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum. Babama bir şeyleri kendi başıma yapabildiğimi göstermek istiyorum, gerçi ne kadar umurunda olursam... Benim sürekli hiçbir şeyi kendim yapamayacağımı söyleyip duruyor.  Genellikle kız çocukları babasının prensesi annesinin kahramanı olur derlerler ya hani ben ne prenses ne de kahraman oldum ben sadece kendi dünyamın kahramanıydım. Çocukken odam da kutu kutu oyuncaklarım vardı oysa ben oyuncak değil mutluluğu, dertlerimi sorunlarımı sıkıntılarımı beraber gidereceğim sıcacık bir aile ortamı isterdim benim fikirlerim hiç umursanmadı, kabul görmedi sonuç olarak mutlu olamadım, en güzel yılları çaldılar ben den, bana en ufacık bir umut kapası aralamadılar monoton bir hayata hapis ettiler. Artık bir şeylerin değişme zamanı gelmişti ...

O gün bugün

Öncelikle herkese merhaba

Bu benim wattpad'deki ilk hikayem .Ben hikayeleri mi yazarken bir amaç uğruna değil sizlere sevdirmek,beğenilmek için yazıyorum.Bir şeyleri başarabildiğimi görmek beni umutlandırıyor,mutlu ediyor sizden isteğim bana bu hikayede destek olmanız... umarım yazdıklarımı okurken birebir benim hissettiklerimi hissederek , anı yaşayarak okursunuz ,okurken zevk alırsınız . Umarım sizin kalplerinize dokunabilirim keyifli okumalar😊

LAVINIAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin