"Nicole, napadalaw ka. Teka lang kukuha kita ng makakain." Tumayo ako para ikuha siya ng pagkain pero hinawakan niya ang braso ko. "We need to talk." Di ko alam pero bigla akong kinabahan.
Si Nicole, siya ang matalik kong pinsan. Pinakaclosed ko sa lahat. Tinuturing naming kapatid o bestfriend ang isa't isa. Never pa kaming nagaway nito dahil mahal na mahal namin ang isa't isa. But years had passed and she changed. Nakaramdam ako ng paglamig sa pagitan namin. Hindi ko alam kung bakit.
"May problema ba ?" Tanong ko sakanya. Umupo muna ako sa tabi niya at hinawakan ang balikat niya. "Tanda mo ba yung kinukwento ko sayong boyfriend ko ?" Tumango ako at naghintay ng kasunod na sasabihin niya.
"He.. h-he told me, he have to break up with me." Tears were now streaming in her face. I dont know how to comfort. "Bakit ?" Naghintay ako ng sagot niya pero nabigo ako. Everytime she told me she have a boyfriend and they will split. She doesn't care at all. But this time, just looking at her eyes, I can see how much she love this man she's telling. Wala man lang akong maitulong sa pinsan ko. Pero pag siya ang naandiyan lagi niya akong tinutulungan.
Ayaw naman kasi niyang sabihin kung sino. Ilang beses ko na siyang tinanong dati kung pwede kong makilala oero ang tanging sagot na sinasabi niya ay,
"Saka na. Pag sure na kami sa isa't isa." Dahil nairita na ako sa sagot niya ay hindi ko na siya tinanong pang muli.
Napatingin ako sa pinsan kong mahimbing na natutulog ngayon. Kinumutan ko siya at pumasok na sa kabilang kwarto para matulog.
Nagising ako nang may maamoy ako. Ang bango.. nagayos muna ako bago bumaba. At nakita kong nagluluto si Nicole. "Ang bango !" Napatingin siya sakin at ngumiti.
Umupo ako at tinitigan siya habang naghahain. Fried rice, hotdog, annd bacon. Nakakagutom. Nagsimula na kaming kumain ni Nicole. Napansin kong medyo okay na siya. Di ko alam kung dapat ko bang simulan o wag nalang. Ayoko kasing masira ang araw niya.
"Want to go out with me ?" She faced me and smiled. "Sure. Saan tayo ?"
"Ang tagal na nating hindi nagkakasama. I missed those days. Ang tagal mo kasing nawala eh." Simula kasi nang nakagraduate siya ay naging busy siya. We have almost the same age. Mas mature lang siya sakin.
Nagpunta kami dito sa Tagaytay. Yung pinuntahan namin ni Prolazo. Speaking of him, wala kami masyadong contact ngayon. Wala bang pinapagawa si ate Krista sakin ?
"Yes I know. Buti nalang pala pumunta ako sa bahay noh ? Akala ko wala ka sainyo eh. Nasaan ka ba kasi minsan nauwi ?" Di niya nga pala alam pa na umuuwi ako minsan sa unit ni Drei. Magkakilala naman sila but they are not that closed. Hindi naman siguro magagalit sakin si Nicole kung sasabihin ko right ?
"Minsan kasi nasa unit ako ni Drei eh. Nakakabagot kasi dito." Napatingin siya sakin. "Naglilived in na kayo ? Kelan pa ?" Kaya ayokong nagkukwento eh. Mukhang magaala lola basyang ako nito.
Nakuwento ko kay Nicole ang mga nangyari except kay Prolazo. Ang kinuwento ko lang ay ang about samin ni Drei. Wala naman akong masyadong nakitang reaction niya. Tahimik lang siya. Seryosong nakikinig. Pagkatapos namin ay pumunta kami sa Residence Inn. Tapos kumain rin kami. Pagkatapos namin ay namili kami ng mga damit. Naandito kami ngayon sa isang botique.
"Why don't you try to have some work out ? Baka malipasan ka ng panahon." Tinignan ko siya at muling ibinalik ang tingin sa mga damit. "What do you mean ? Di nanaman ako tumataba eh. Pero mataba parin. Nadagdagan ba ako ?"
Nginitian niya ako at kumuha ng damit. "Hindi naman. Pero kahit kasi pala mahal mo ang isang tao, magagawa mong iwanan yung mahal mo kasi makakaramdam ka ng takot sa mga consequences. " I look at her with confusion.
"Yan ba ang dahilan kung bakit kayo nagbreak ? You're not that ugly Nicole. You look gorgeous for ghad sake ! But why ? Anong pinaghuhugutan ng mga salitang yan ?" Pumasok ako sa fitting room at isinukat ang ibinigay sakin ni Nicole.
Pagkalabas ko ay tinignan ko si Nicole na namimili pa rin ng damit. Nakakita ako ng red dress at kinuha yun. "Try this. This will totally suits on you." Nakangiting saad ko. Kinuha niya yon at pumasok sa fitting room. Ilang sandali pa ay lumabas siya at nakangiti.
Kinuha namin ni Nicole ang mga napili namin. Pauwi na kami nang magring ang phone ni Nicole. May dala kaming kotse. Yes I know how to drive. Nagpaturo ako dati kay Kuya.
"Di mo ba sasagutin ? Ex mo yan ano ?" I smirked at her. I saw her rolled her eyes. "Hayaan mo siya." Di ko na siya kinulit pa at nagpatuloy nalang ako sa pagdrive. Nakaramdam na ako ng pagod. Kaso medyo malayo pa kami.
Pagdating na pagdating namin sa bahay ay sumalampak agad ako sa couch. Kinuha ko ang phone ko at tinext si Drei na nakarating na ako at kasama ko si Nicole. Pati si Prolazo ay tinext ko dahil tinanong ko kung anong balita sa trabaho.
Walang nangyari ngayon kundi puro kulitan namin ni Nicole. I really missed our bonding together. I so love her !
"Tabi tayo matulog.." she insist. I nodded and continue what are doing. Biglang nagvibrate ang phone ko.
Prolazo calling..
"Hello ?"
"You need to be here tomorrow. We will have our meeting. 9AM sharp." Magpoprotesta pa sana ako kaso inend niya na. Hinayaan ko nalang muna at nagbalik kami sa pagbonding ng pinsan ko.
"What now ? Ang alam ko napagusapan na natin na di muna ako papasok ng tatlong araw ? Bukas pa ang balik ko ah ?" Kasalukuyang naglalakad kami ni Prolazo papuntang office.
Tumigil siya at humarap sakin kaya napahinto ako. "Nasaan ka kahapon ?"
"Anong konek ?" Iritadong sabi ko sakanya. Huminga siya ng malalim "i saw your boyfriend yester-night with another woman."
"And so ? Paano kung relative or friend niya yun ? Okaya namalik mata ka lang. Yan lang ba sasabihin mo ?" Ano ba kasing pakielam niya ?
"Relative ? Friends ? Ngayon ko lang nalaman na pwedeng magmake out ang ganun ? So pwede pala tayong magmake out ?" Nagtaasan ang balahibo at dugo ko sa hiya. Teka. Ba't ko to naramdaman ? Sa una niyang sinabi or because of the latter one ? Huminga ako ng malalim. "Fine. Kung talagang tama kang boyfriend ko yun, samahan mo ako nang malaman ko kung tama yang pinagsasasabi mo." Hamon ko sa kanya na ikinagulat niya.
"Why you're so shocked ?" Amused na tanong ko sakanya. "Ang lakas ng loob mo." I scoffed. "Of course ! Hindi ako tulad ng iba na magpapadalos dalos. Gusto kong makita ng dalawang mata ko. Mismo Prolazo. At pag hindi yan totoo, I am telling you. Dont you ever mind what is mine. Mind your own."
Iniwan ko siya doon at pumasok sa office ko. Imbis na magbonding kami ng pinsan ko ay nauwi sa stress ang one day ko !
BINABASA MO ANG
Don't you dare, Be Aware.
Jugendliteratur"Manloko na kayo sa pikon, wag lang sa matatabang tao na naging totoo sa inyo. Hindi man kami nagkaroon ng magandang katawan, alam namin na magaganda pa rin kami. Pero dahil sa pagbibiro ng iba. Lumiliit ang tingin namin sa sarili namin kaya please...
