Burayı nasıl özlediğimi bir ben, bir de panomu takip edenler bilir. Gözdem olan bu kurguyu aksatmak canımı sıkıyor fakat elimden bu sıralar bir şey gelmiyor. Ne kadar erken final versem o kadar iyi. Çünkü en değer verdiğim kurgumun beklentimi karşılamaması beni yoruyor. Bu kurgu hakkında çok umudum vardı fakat sadece bir kısmı gerçekleşebildi.
Her neysee, duygusallığımı bir kenara bırakıp yb atayım dedim. Bu bölüm finale hazırlık bölümü. Normalde bu bölümden iki bölüm sonraki bölüm finaldi.
Yani en azından benim aklımda öyleydi. Hatta ben, bu fici aklımda kurarken ilk sonunu planlamıştım. Angst bir sonumuz olacaktı fakat bunu yapabilecek güç bende yok. Sonrasında iki sonla bitirmeyi düşündüm. Hem angst, hem de mutlu son olacaktı fakat bundan da vazgeçtim. Normalde olacak olan final bölümünde aklımdaki ilk finalden, yani kötü sonlu finalden kısaca bahsedeceğim. Sonrasında yolumuza devam edeceğiz.
Bir sonraki bölüm ne zaman gelir hiç bilmiyorum ama kısa sürede olmasını umuyorum.
Yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin, bana ilham olan tek şey yorumlarınız.
İyi okumalar diliyorum♡
•••
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••
Üç gün sonra
"Sana güveniyorum."
Taehyung, kollarını belime olabilirmiş gibi daha sıkı sararken dudaklarını alnıma bastırdı bir kez daha. Burnumu daha çok adem elmasına bastırıp başımı döndürecek kadar ağır olan kokusunu içime çektim. Onun kokusuyla nefes almaya bayılıyordum. Kolları arasına girip boynuna yüzümü yaslayarak uyumak en sevdiğim aktivitemdi mesela. Normal bir zamanda öylece otururken dahi kokusunu içime çekip çekip dururdum. Onun kokusu bana güven veriyordu, iyi ve umut dolu hissettiriyordu.
Şimdi de onun kokusunu derin derin soluyor, bana güç verici sözlerini gözlerim kapalı bir şekilde dinliyordum.
Motorsiklet yarışına gitmemizin üzerinde üç gün geçmişti. Bu üç günde motorsiklet ehliyeti alabilmek için ehliyet kursuna gitmiştim ve bugün sınav günümdü. Bu üç günde motora dahi binmiş, bir şeyler öğrenmiştim. Ehliyet sınavına girecektim, bunu Taehyung ayarlamıştı. Eğer şu üç günde öğrendiğim şeyleri sınavda gösterebilirsem, yazılı sınav olacağı için umutluydum, bir ehliyete sahip olacaktım. Ehliyete sahip olursam da motorsiklet kursuna gidebilecek ve yakın zamanda motorsiklet yarışlarına katılabilecektim.
Sınava girmeme üç dakika kalmıştı. Küçük bir okula benzeyen binanın ikinci katının koridorunda duvara yaslanmış Taehyung ile fingirdeşiyordum, üç dakika sonra başlayacak sınav umrumuzda değildi. Son yirmi saniye kala sınıfa girmeyi planlıyordum. Onun kolları arasında geçireceğim her saniye fazla değerliydi.
