|4| Kirliliğin Sancıları

3.9K 419 280
                                    


Selamlar

Giriş bulamadım. Sadece biraz yorum görmek istiyorum çünkü bu kurgu en değer verdiğim kurgu :((

Bölüm hakkında söyleyecek bir şeyim yok... kurgu hakkında sormak istediğiniz şeyleri sorabilirsiniz.

İyi okumalar <3

•••

•••

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

•••

Uykum var fakat uyumak istemiyorum.

İlk defa kaçacak bir şeyim yok. Uyumak için bir sebebim yok. İlk defa uyumak istemiyorum ve bunun en büyük nedeni, bulunduğum yerin sıcaklığı. Mutfakta benim için yemek hazırlayan bir adam, ben şöminenin önünde oturuyorum ve çaprazımdaki uzun koltukta oturan iki takım elbiseli adam var. Tuhaf ve farklı, yabancı bir ortamdayım fakat bu ev, bu bakışlar, benim için yemek hazırlayan adam bana sıcak hissettiriyor.

O arabada yolculuk ettikten sonra bu eve varmıştık. Hava neredeyse kararmıştı ve soğumuştu. Kışın ortasındaydık sonuçta. Akşamları da dahil geceleri epey soğuk oluyordu. Bu yüzden bu büyük eve, villa demek daha doğru olur, gelir gelmez bütün ısıtıcılar V'nin emriyle açılmıştı. Bahçeye birkaç adam yerleşmiş, evin içi on dakikada düzene sokulmuştu.

Ben de V tarafından yakılan şöminenin önüne oturmuştum. Açılan kaloriferler büyük evi kısa sürede ısıtmadığı için beni buraya oturtmuş, yetmiyormuş gibi omuzlarıma kırmızı bir örtü bırakmıştı. Bana yemek hazırlayacağını geveleyip yanımdan ayrılmış, evin büyük mutfağına girmişti. Ben de sessiz bir şekilde burada, şöminenin sıcaklığı yüzümü yakıp bedenimi kaşındırırken sessizce oturuyordum.

Birkaç dakika önce bahçeden iki adam içeri girmiş, bu iki adam bizim arabada değil de arkamızdaki arabadan gelen adamlardı, benim birkaç adım arka çaprazımda kalan koltuğa kurulmuşlardı. Diken üstünde oturuyor gibi görünüyorlar, arada bir birbirlerine bön bön baktıktan sonra aynı anda bana dönüp sanki karşılarında insan değil de komik bir palyaço kıyafeti giymiş hayaletmişim gibi bakıyorlardı.

Açıkçası bu bakışlar o kadar komikti ki, onlara karşı kahkaha atabilirdim.

Fakat daha önce hiç kahkaha attığımı hatırlamıyordum, sanırım komik şeyler bana çok yabancıydı.

"Lan git bir kontrol et şu adamı, hayal mi görüyoruz anlamıyorum."

Karamel saçlı adam yanında oturan, kendinden biraz daha kısa olanın kulağına eğilerek fısıldadığında sarı saçlı, kısa boylu olan adam ayağa kalkıp mutfağın kapısına ilerledi. Mutfağın kapısı neredeyse her villada olduğu gibi giriş kapısının çaprazında, yani birnevi salonun içindeydi.

Revolution Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin