Special Smile

14° Κεφάλαιο

Olivia's POV

Πέρασαν γρήγορα οι μέρες μας στην Χαλκιδική και ούτε που το καταλάβαμε.
Μόλις φτάσαμε στα σπίτια μας και ξεπακετάρω την βαλίτσα μου.

Αφού τελείωσα,έβαλα πλυντήριο και άπλωσα τα ρούχα,έκανα ένα μπάνιο για να χαλαρώσω και ετοιμάστηκα για να πάω στο σπίτι του Λίαμ.

Πήρα τηλέφωνο τον Λίαμ για να μου ανοίξει την πόρτα μιας και έφτασα αλλά δεν το σήκωσε.

Τελικά δεν χρειάστηκε μιας και η πόρτα ήταν λίγο ανοιχτή αλλά ο Λίαμ δεν ήξερε πως θα έρθω.Παράξενο.Μπήκα μέσα και άκουγα φωνές από το δωμάτιο που παίζει βιντεοπαιχνίδια με τους φίλους του.

Ανέβηκα τα σκαλιά και οι ήχοι ήταν πιο έντονοι.Άκουγα άτομα να συζητάνε και οι φωνές ήταν γνώριμες και είπα να μην ανοίξω την πόρτα αλλά να κρυφό ακούσω.

Σκάρλετ:Έλεος αυτό το κορίτσι.Πάντως ήταν εύκολη.Χααχαχαχχαχα!
Άρια:Το θέμα είναι πότε θα την πεις για το στοίχημα και θα χωρίσετε;
Λίαμ:Σήμερα το βράδυ.Θα πάω από το σπίτι της.
Σκάρλετ:Όταν τελειώσεις με αυτό το μπάζο περνά μια και από το σπίτι μου.
Λίαμ:Θα μου τα δώσετε τα λεφτά έτσι;
Άρια:Εε φυσικά,αφού κέρδισες το στοίχημα τι νομίζεις ότι θα σε κοροϊδεύαμε;Αφού πάντα κερδίζεις μωρό μου!
Λίαμ:Φυσικά και όχι!Απλά τα θέλω.

Μόλις τα άκουσα όλα αυτά έφυγα από το σπίτι ήσυχα χωρίς να ακουστώ και περπατούσα στον δρόμο.Δεν έτρεχα.Δεν ενιωθα τιποτα εκεινη την στιγμή.Μονο μίσος.Μίσος για εκείνον.

Όταν έφτασα σπίτι ανέβηκα στην ταράτσα του σπιτιού.Ήθελα λίγο χρόνο για να συνειδητοποιήσω τι συνέβη μόλις.

Μετά έκανα ένα ζεστό μπάνιο για να χαλαρώσω και για να ξεχαστώ.Αφού βγήκα άρχισε να χτυπάει το κινητό μου.
Ήταν ο Λίαμ.Έπρεπε να το παίξω χαλαρή και ανήξερη.

Στην κλήση

Λίαμ:Έλα μωρό μου τι κάνεις;
Εγώ:Καλά.
Λίαμ:Λέω να περάσω τώρα από το σπίτι σου να δούμε καμιά ταινία,τι λες;
Εγώ:Άστο καλύτερα μια άλλη φορά δεν νιώθω καλά.
Λίαμ:Εντάξει ρε μωρό δεν θα γίνει και τίποτα.Δεν είναι η πρώτη φορά που δεν νιώθεις καλά!
Εγώ:Λίαμ δεν μπορώ να μιλήσω και μην έρθεις γιατί δεν νιώθω καλά!
Λίαμ:Πωω έλεος ρε Ολίβιαα!
Εγώ:Αντίο.