Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🧸
Hissettiğim tek şey korkuydu.
Bakışlarımı yoldan çekerek sallanan sandalyemde biraz daha yayıldım kucağımdaki kediyle. Sanırım o da yaşadığım tereddütü ve korkuyu hissedip kucağıma yerleşmişti Jungkook'la konuştuktan hemen sonra.
Jungkook'u aramamın üzerinden bir saat geçmişti ve Jungkook gelmemişti.
Kucağımdaki yumuşacık beyazlı siyahlı kürkü okşamaya devam ettim. "Seninle de tanışmadık, öylece birden kıvrılıverdin kucağıma," mırıldanıp karnını okşattığında gözümdeki yaşı silerek kıkırdadım. "Ben Yoongi, senin adın ne?" Miyavlayarak patisini elime sürttüğünde kürkünü okşamaya devam ettim. "Benim kedim ol olur mu? Böyle sarılmalara ihtiyacım oluyor benim, o zamanlarda kıvrıl kucağıma." Başını karnıma sürterek daha çok sırnaştığında onu havaya kaldırarak başına bir sürü öpücük kondurdum.
"İsim bulalım sana, ne olsun senin ismin?" Tekrardan kucağıma koyduğumda karnını severken cinsiyetinin kız olduğunu farkettim. "Sen bir hanımefendiymişsin, sana güzel bir isim bulalım." Usulca tüylerini okşamaya devam ederken başımı kaldırıp gökyüzüne baktığımda karşılaştığım ayla gülümsedim. "Luna olsun mu adın?" Hoşuna gitmiş gibi miyavlayıp daha çok sırnaşmaya başladı. "Tamam ismin Luna olsun, sabahleyin sana güzel birkaç eşya alırız ve odama yerleşirsin olur mu?"
Minik dostumun sürekli benimle kalacak olması beni heyecanlandırırken onunla vakit geçirmeye devam ettim.
Jungkook'suz.
🧸
"Yoongi?" Yanaklarımda hissettiğim yumuşak dokunuşlarla gözlerimi araladığım gibi hissettiğin tek şey soğuktan donduğumdu.
"Geldin?" Bakışlarım heyecanla onu bulduğunda gülümsedi. "Geldim sevgilim." Ellerim hızlıca boynuna sarılırken gözleri dolu doluydu. "Üşümüşsün burda, evde bekleseydin ya beni." Yanaklarım yanaklarını severken tamamlanmış hissediyordum. "Uyuyakalmışım öyle."
"Seni bir yere götürmek istiyorum, aslına bakarsan sırf bu yüzden geç kaldım." Tedirgince çıkan sesi içime endişe tohumları ekerken başımı salladım. "Gidelim."
"Yakın bir yerde, üzerine bir mont al ve gel," başımı sallayarak ayağa kalkmak istediğimde kucağımda sonradan farkettiğim ağırlıkla duraksadım. Luna hiç rahatını bozmadan uyumaya devam ediyordu. "Bu kedicik de nereden çıktı?" Gülümseyerek Luna'yı kucağıma aldım ve kapıya doğru adımladım. "Seni beklerken kıvrıldı kucağıma, artık minik ev dostum," usulca kafasını salladığında kapıdan içeriye girerek hızlıca odama çıktım.
Luna'yı yatağımın üzerine bırakarak hızlıca dolabımdan bir mont almış ve hemen evden çıkmıştım. Jungkook korkuluklara yaslanmış bir şekilde beni bekliyordu. Yüzündeki tedirgin ifade beni de geriyordu. Elimi yumuşakça kavrayarak sürüklemeye başladı beni peşinden. Sessizce ona ayak uydurdum çünkü biliyordum ki o nereye isterse oraya giderdim. Onu mutlu edecekse her şeyi yapardım.
