epilouge

307 9 0
                                    

"Meaningful goodbyes"

Damon's pov:

3 years back then

"Ares may isa pa akong pabor."i called him,he turns back by"anything,cousin"he respond.Wala akong ideya kung makakaligtas ako sa kamay ni alfonso.Pero,
Pero gusto ko,na mabuhay pa para sa kaniya.

"Tonight,Alfonso will kill me.He's our enemy here ares.He is the one who killed my parents,and the person behind the ambush back to two thousand fifteen"i stated.It tooks an seconds of silence before i hear his words.

"are you going to die?too."he asked

"I don't know. . .I don't know"i stood up.I released a deep breath"Nag sisimula pa lamang akong maramdaman ang buhay na ginusto ko.Ayaw kong matapos agad iyon"i said."i don't wanna die yet"i added.

"So,what's your plan"anito.

"Mamayang gabi,i want you to keep your eyes on him,aalis kami sa hall ni xyv.I know they're planning to kill her too.And i won't fucking let it happen"i clenched my fist.


"Its possible that the impact of gun shot in a human would not kill them,but will just penetrate them because of the shock,Mag handa ka agad ng mga police at ambulansiya"

"my favor.Is when i survived.Please hide me to her.Hide me for even years.Alam kong Hanggat buhay pa ako at kapiling si xyv.She's not safe,she would never be safe Hanggat hindi niya nalalaman ang katotohanan"i said.

"But.Will you comeback to her?"aniya.

Mapait akong napangiti sa kaniyang tanong"I will always comeback to my home"of course i will.Tumalikod ako,bago pa anas na lumingon muli"Take care of her.Buntis siya"sabi ko,pakinig ko ang pag Hugot ng hininga nang gago"how are you sure!"he ventured.

"Pinutok ko lahat. . "

* * *

Present;xyvriel/maria's pov

"I'm sure he's mine"sabi ni damon habang panakanakang pinipisil ang pisnge ng aming anak.Hanggang ngayon ay nablablanko parin ang aking isipan sa kung anong sasabihin ko.

I can't still figure out all of these.Nakahiga si damon sa kama ng anak namin,ang tatlong taong inakala kong patay na"why are you silent,my love?"he rubbed my arms from the back,nagulat ako"max.Where did you go,in three years?"gagad ko agad.Giniya niya ako paharap sa kaniya.

"Ang alam ko lang.Kung nasaan ka ay naroroon din ako"sagot nito

"How's that even.Bakit mo kailangan gawin iyon.Alam mo bang nahirapan akong alagaan iyang anak mo,alam mo ba ang pinagdaanan ko sa tatlong taong wala ka sa tabi namin!"i burst at him with a complete angst face,pero naka ngiti lang siya sa akin.


"Baby. . Baby calm down"he hushed me by thy finger tips on his lips.Humakbang ito papalapit sa akin dahilan kung kaya't bumilis ang pintig ng aking puso.

"Paano mo ako mapapatawad?"pinadulas niya ang kaniyang kamay sa aking kahubugan,Aish"don't use your lame technique.That won't work!never again"pag papakipot ko.Gusto ng sumabog ng aking dibdib sa halo halong pakiramdam rito.Naka ngisi lamang ang lalaking ito.

"Baby,let's talk"aniya.

"Buonasera,zach"i said

Inalis ko ang pag kakahawak niya sa akin at lumabas sa kwarto ni zachary.Pumasok naman ako sa katapat nitong kwarto,ang kwarto ko at dumaretso sa balkonahe.

Cliff of Affection-fatal Affection Series#1Where stories live. Discover now