Obsession (Gay Series #1)

16

"C-Calvin..." sambit ko sa pangalan niya. Naiilang kasi ako sa mga titig niya. Mapupungay 'yung mga mata habang nakatitig sa'kin tapos biglang ngingiti at iiwas ng tingin. Tapos kapag ibalik niya yung tingin sa'kin ay kakagatin niya yung labi niya then back to serious face nanaman.

Nabaliw ba siya?

"Hm?"

We're on the cafe. Nagkita kami dahil may sasabihin raw siyang importante sa'kin.

"Ano ba ang sasabihin mo?" I asked. But he just stared at me using his hooded eyes. I frowned and snap my finger Infront of him, "Hoy!"

"A-Ah, Yah?"

"Ano na?"

"Uh.. Huh?"

"Sabog ka ba?" Naiinis na aniko. He stared at me for a second and let out a chuckle.

Natulala naman ako. Hala ka. I gulped and looked away.

"You're too beautiful that it makes me spacing out."

Nagulat ako sa sinabi niya at natulala. Naramdaman ko ang pag init ng pisngi ko. Tumikhim ako at sinamaan siya ng tingin.

"Ang landi mo. Sabihin mo na ang gusto mong sabihin, may importante pa akong lakad." Kahit na wala.

Tumikhim siya, But still wearing the smile, " Di mo na siya mahal?" Biglang tanong niya.

"Ha?"

"Him. You don't love him anymore?" Tinignan niya ako ng makahulugan. Natahimik naman ako.

Ofcourse. I do. I do love him.

"Mahal ko siya..." Aniko. Pero mukhang hindi siya naniwala. He tilted his head and stared at me intently.

"Really? You do?"

"Hm." I do. I do love him. Mahal na mahal ko ang baklang 'yun.

"Titigan mo nga ako sa mga mata." Paghahamon niya. I crossed my arms and arched my brow.

"At bakit?" He lean forward at pinagsalikop ang mga daliri niya.

"To prove..." Inilapit niya ang mukha niya sa'kin. Iniwas ko naman ang tingin ko at kunyareng tumitingin sa labas ng bintana.

"To prove what?"

"Look at my eyes first."

"Bakit ba!?"

"Just do it." I rolled my eyes and looked back at him. Nagulat ako na ang lapit na pala ng mukha niya sa'kin. I can feel his breath on my reddened cheeks because of our closeness. His chocolate orbs eyes is staring back at me like it stares at my soul. Napalunok ako, "Bat ka napapalunok?" He huskily said. His eyes darted on my lips and gulped.

Napatayo ako sa kinauupuan ko. I don't want our closeness because there's a familiar feeling inside of me when we're so close...And I don't like this feeling.

"Umayos ka nga, Calvin!" Tumawa lang siya at binasa ang ibabang labi niya.

"Seryoso na. Sasabihin ko na ang nais kong sabihin." Seryoso na ang ekspresyon ng mukha niya ngayon kaya bumalik ako sa pag kakaupo.

Alam kong gusto ako ni Calvin. Hindi ako manhid para hindi maramdaman 'yun. Pero may tao na akong mahal. Mahal na mahal ko si Raven at alam niya 'yun. Kaya 'di ko gusto ang naramdaman ko kanina. Parang hindi ako.

"Raven is just fooling you. You should stop drooling over him."

Nawalan ako ng imik sa sinabi niya, "What?"

"Nagsasabi ako ng totoo, Akira. Habang maaga pa at 'di ka pa niya nasasaktan, lumayo ka na sakaniya. Niloloko ka lang niya." Mapakla akong natawa.

" 'Yan lang ba ang sasabihin mo kaya pinapunta mo ako dito? Pwes, ayoko. Ayokong gawin. Please, Calvin..Hayaan mo na ako dito." Umigting ang panga niya at umiwas ng tingin. Hindi ko padin alam kung ano ang relasyon namin noong hindi pa nawala ang memorya ko pero sa tingin ko ay isa ako sa mga mahahalagang tao kay Calvin para ganito siya umasta.