291207 ✓

¹⁷ben'imden.

"İstemez misin?"
"Hayır." dedi ve dudaklarını büzerek, Jungkook'un evinin bulunduğu binanın girişinde beklerken küçük bir taşa tekme vurdu Taehyung.

"Bir saat kalmak fazla geldiyse, yarım saat?" diyerek gözlerini, Taehyung'un eğdiği için gözleri önünü kapatan saçlarında gezindirdi Jungkook.

Derince bir nefes alıp vererek bu sefer de bir diğer taşa tekmesini attı Taehyung. Bir derdinin olduğunu, okuldan çıkıp birlikte evine kadar yürüdüğü zaman içinde hissetmişti Jungkook. Belki de onu, kendiyle beraber dönmeye sürekli olan ısrarıyla ikna ettiği içindi bu hali, bilemiyordu.

"Bir sorun mu var?" diye sordu ve Taehyung'a birkaç adım daha atarak aralarındaki mesafeyi kapattı Jungkook. Olumsuz mırıltılar çıkaran Taehyung, her ne kadar böyle yapsa da aynı şekilde ayağı altındaki taşlardan birini daha tekmeledi.

"Taehyung," diye ismini mırıldandı Jungkook. Ardından da önünde, hâlâ başı eğik duran bedenin saçlarını yukarıya kaldırarak alnını açmaya çalıştı.

Başta beklemediği hareket yüzünden irkilse de, sonrasında bir şey demeyerek sadece bakışlarını Jungkook'a çıkardı Taehyung. "Ben, akşam gelmek istiyordum evine." dediğinde dudaklarını farkında olmayarak daha da çok büzerek devam etti Taehyung. "Böylece, belki- yine bir şeyler izlerdik." dediğinde şaşırdı Jungkook. Bir şeyler izleyemeyecek olduğu için mi bu kadar üzgün görünüyordu?

"Aptaltavşan." diyerek sitem etti. Kaşları yine hafifçe çatılırken ise Jungkook, saç tutamları ucundaki elini Taehyung'un yüzüne indirdi yavaşça. "Efendim Taehyung-shi?" diye sorduğunda kendisine aptaltavşan diyerek seslenmediğini bilse de önemli değildi.

"Beni öptün sen." dediğinde gülümsedi Jungkook. Henüz kesin olarak öptüğünü söylememişti. Ve tahminine göre şimdiki siniri, bu yüzdendi.

"Öpmüş müyüm?" diyerek karşılık verdiğinde kaşlarını daha da çattı Taehyung. "Öptün. Hatta sen- benim- dudağımdaki ben'imden de öpecektin gözlerimi açmasaydım, bahse girerim." dediğinde kaşlarını daha da çok çatıyordu Taehyung.

Kaşlarını havalandırarak Taehyung'un saçları arasında parmaklarıyla ilerledi Jungkook. "Öyle miymiş, öpecek miymişim seni dudağından-"

"Dudak demedim! Ben- ben'imden." diyerek telaşla cevap veren Taehyung'a karşı bir kıkırtı bıraktı Jungkook. Parmakları, Taehyung'un ona karşı çıkmamasından cesaret alarak saçları arasında gezinmeye devam ederken, Taehyung ise saçları arasındaki hareketlenen parmaklar yüzünden yavaşça gözlerini kapıyordu.

"Ben'in, dudakların üzerinde Taehyung." dediğinde gülümsüyordu Jungkook. Çünkü karşısında dikilmiş, gözleri kapalı bir şekilde saçlarını okşamasına izin veren Taehyung, kalbini hızlandırıyordu bu güzelliğiyle.

Taehyung, "Kenarında." diyerek mırıldanarak onu düzelttiğinde kıkırdamaya başladı Jungkook. Ve aynı anda, Taehyung'un kendisine karşı olan ikinci gülümsemesine şahit oldu.

Derince bir nefes alıp verdikten sonra, saçlar arasındaki parmaklarını, elini Taehyung'un yüzünden çekmeden yanağına doğru indirdi Jungkook. Bir diğer eli de yüzüne çıkarken, dün, kendi evinde olduğu gibi yanakları iki avucunun arasındaydı yeniden.

Hâlâ gözleri açmak istemeyen Taehyung'a karşı, "Ben burada bir bebek görüyorum, gözlerini bile açmakta zorlanıyor gibi. Uykusu mu gelmiş yoksa, hm?" dediğinde gözlerini açmadan daha da geniş gülümsedi Taehyung. Öyle ki, Jungkook'un avuçları şimdi tamamen onun yanaklarını kaplar olmuştu.

Baş parmağı olduğu yerleri okşayarak Taehyung'un dudağındaki ben'ine dokunduğunda, "Bu bebeğin çok güzel ben'leri de varmış. Bu birincisi." dedi. Parmakları bu sefer, gözlerini açmamakta hâlâ ısrar eden Taehyung'un burnu ucuna geldiğinde, "İkincisi de buradaymış." dedi.