Γεννημένοι Νικητές

19. Ατέλειωτη μάχη

Το χιόνι είχε στρωθεί στους δρόμους της Βοστόνης, ενώ τα εκχιονιστικά το είχαν τοποθετήσει στην άκρη των δρόμων. Η χιονισμένη και την ίδια στιγμή ντυμμένη στα γιορτινά της, πόλη, έμοιαζε λαμπερή ακόμη και τη νύχτα.

Οι δρόμοι και τα καταστήματα ήταν στολισμένα με φωτάκια και χριστουγεννιάτικα στολίδια ενώ εδώ και εκεί ακούγονταν χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Κι όμως η πόλη δεν σταματούσε τους ρυθμούς της.

Είχαν περάσει τα Χριστούγεννα και μόλις χθες είχε μπει ο νέος χρόνος. Είχα καταφέρει να αποσπάσω τον Τζέισον από την προπόνηση που του είχε γίνει εμμονή καθώς προσπαθούσε να προετοιμαστεί για τη σόλο του εμφάνιση στο αμερικανικό πρωτάθλημα.

Με τη βία τον έπεισα να με συνοδεύσει για μια βραδινή έξοδο καθώς είχαμε ήδη περάσει μαζί την Πρωτοχρονιά. Με αφορμή μια νέα θεατρική παράσταση που έπαιζε απόψε, τελικά τον έπεισα να έρθει μαζί μου.

Είχα κλείσει από νωρίς εισιτήρια και οι θέσεις που είχα βρει ήταν αρκετά καλές, κοντά στην σκηνή. Καθώς θα έπαιζε ένας γνωστός ηθοποιός του θεάτρου και ο θίασός του, φαντάστηκα ότι θα ήταν καλό, άλλωστε από την περίληψη του έργου μου φάνηκε ενδιαφέρον.

Το Αποικιακό Θέατρο είχε γεμίσει. Απόψε ήταν η πρεμιέρα της παράστασης και κόσμος συνέχιζε να έρχεται. Με μια γρήγορη ματιά τριγύρω, μπορούσε κανείς να δει ότι όλο το αμφιθέατρο είχε γεμίσει. Οι ταξιθέτες θα ήταν απασχολημένοι μέχρι την έναρξη της παράστασης.

Όταν τελικά πήγε εννέα, τα φώτα χαμήλωσαν, η ορχήστρα που είχε δικό της χώρο στα αριστερά της σκηνής ξεκίνησε την εισαγωγή και η αυλαία άνοιξε.

Από την πρώτη σκηνή, το έργο μας καθήλωσε από την πρωτοτυπία και την γνωσιότητά του. Σε αυτήν έπαιζε κυρίως ο πρωταγωνιστής με άλλους δεύτερους ρόλους.

Την στιγμή που άνοιξε η δεύτερη σκηνή, μόνο που δεν πετάχτηκα από τη θέση μου.

-«Ω, θεέ μου!!!» ψέλλισα με γουρλωμένα μάτια και την καρδιά μου να χτυπάει μέσα στο στήθος μου.

Πάνω στην σκηνή βρισκόταν το πρόσωπο στο οποίο είχα ρίξει την προσοχή μου μόλις πριν μερικές εβδομάδες. Έχοντας μελετήσει κάθε της εμφάνιση, δεν μπορούσα να ξεχάσω εκείνο βλέμμα.

Έσφιξα τις γροθιές μου καθώς αναρωτιόμουν, γιατί είχε καταλήξει εκεί; Αυτό ήταν που ήθελε;

Καθώς όμως παρακολουθούσα την παράσταση, έπιασα τον εαυτό μου να έχει καθηλωθεί από την έκδηλη και έντονη έκθεση συναισθημάτων. Έπιασα την καρδιά μου να σκιρτάει ενώ μια αίσθηση πυρκαγιάς διαπερνούσε το κορμί μου.