Doc. Cardio God

Happy birthday

(araya eklenmiş ek bölümdür iyi okumalar 😚😚)

Chanyeol'un doğum günüydü ve ben hala bebeğimizin haberini nasıl vereceğimi bilmiyordum. Tamamen normal bir doğum günü kutlaması yapıyorduk şu anda. Ona kendi ellerimle güzel yemekler yapmıştım şimdi de zehirlenme garantili ilk kez yaptığım pastasını afiyetle yiyordu. Hamurunun çiğ kaldığına bile emindim ama chanyeol bana olan aşkından laf edemiyordu seviyordum bu adamı. Her ne kadar hediye istemiyorum dese de merakla bir şeyler beklediğinin farkındaydım. Midesini daha fazla bozmadan pastayı önünden çekip yemesini engellemiştim.

"Bir şey mi oldu hayatım ?"

"Tadı kötü değil mi ? Bırak yeme şunu"

"Yoo gayet güzeldi"

"Kalk hadi odamıza gidelim"

"Saat daha erken değil mi uyumak için"

"Uyuyacağımızı kim söyledi ?"

Chanyeol'un surat ifadesi anında değişmişti. Biliyordum bu bakışı ne zaman sevişmek isterse o zaman sapık yüz ifadesi oluşuyordu. Ama şu an düşündüğünden daha farklı bir şey vardı aklımda. Elinden tutup odamıza doğru sürüklerken chanyeol aceleci davranıyordu. Yürürken popoma attığı şaplaklar yüzünden bir kaç adımı da gidemez olmuştuk. Hayır pastanın içine kabartma tozu yerine azdırıcı mı koymuştum fark etmeden bilmiyorum ki ! Odaya girdiğimizde chanyeol yataktaki yerini almış beni beklemeye başlamıştı. Ben de dolapta saklamaya çalıştığım kutuyu bulmaya çalışıyordum. Saklıycam diye binbir türlü acıya katlanmıştım ama değmişti sanırsam. Orta boylardaki kutuyu chanyeol'e doğru götürürken yüzünde büyüyen gülümsemeyi görebiliyordum. Tek büyüyen şey gülümsemesi değildi ya neyse. Kutunun içinde kim bilir ne olduğunu düşünüyordu.

"Hediyen burda hayatım iyi ki doğdun"

"Hediyeye gerek olmadığını söylemiştim"

"Hadi ama her insan hediye bekler"

"Tamam itiraf ediceksem kocamdan bir hediye bekliyordum"

"Aç hadi"

Kutuyu yavaşca açarken bende tansiyonun'un aniden düşme ihtimaline karşı yanında bekliyordum. Fazla heyecan verici bir hediyeydi bence. Kutuyu açtığında gördüğü şeyi anlamamış gibi bir süre incelemişti kutunun içindekini.

"Ama burda neden bebek eşyaları var ?"

"Çok şirin değiller mi ?"

"Ayakkabılar parmağımdan bile küçük inanmıyorum"

"Bebeğimize aldım"

"Bir gün bizim de olucak merak etme sadece sabretmemiz gerekiyor"

"Oldu bile"

Dediğimi sorgular biçimde yüzüme bakarken farklı bir dille söylemişim gibi düşünmüştü bir süre.

"Hamile misin ?"

"Evet ! Sonunda bizim de bebeğimiz oluyor"

"Şaka değil dimi ? Baba oluyorum"

"Tabiki de şaka değil"

"Ciddili bebeğimiz oluyor yani ?"

Tamam jetonu köşeliydi bunu biliyordum ama bu kadar da salak olduğunu bilmiyordum. Aynı şeyleri değiştip söylüyordu resmen ama yine de çok aşıktım bu salağa. En sonunda jeton düşmüş olmalıydı ki hamile olduğumu ve bebeğimizin olacağını idrak edebilmiş en sonunda heyecandan bayılmıştı. Evet iyi ki doğdun kocacım.