Doc. Cardio God

babies

Araya eklenmiş ek bölümdür iyi okumalar 😚

İtiraf ediceksem hamile hemde 7 aylık saatli bomba gibi her an patlayacakmış gibi olan bir baekhyundan biraz olsun uzaklaşmak istiyordum. Onu ve bebeklerimi tabiki çok seviyordum ama bazı duyguları iki kat fazla yaşıyordu istemeden de olsa. Kaçmak istiyordum bazen. Şu an son yarım saattir oldukça sessiz geçiyordu. Garip bir şekilde korkutucu geliyordu bu sessizlik. Baekhyun'un başına bir şey gelme ihtimalini içeriyordu çünkü. Fırtına öncesi sessizlikti bu. Sabah haberi olmadan programının tamamını iptal ettirmiştim çoktan görmüş olmalıydı bu yüzden büyük sıçıştaydım. Ama her şey onun ve bebeklerimizin sağlığı içindi. İzine çıkarttıramıyordum en azından iş yerindeyken az yorulmasını sağlamaya çalışıyordum. İçimden bir ses baekhyun'un odama doğru gelen koridora girdiğini söylüyordu. 6. hissim cidden kuvvetlidir. İşte şimdi kapı açılıp baekhyun içeriye girecekti.

"Chanyeol"

Hislerimin kuvvetli olduğunu söylemiş miydim ?

"Sevgilim ? İyi misin ?"

Ağlayarak odaya girmesini beklemiyordum. Asıl konu ne için ağladığıydı.

"Be-b-bebek"

"Tane tane anlat hayatım bebeklerimize bir şey mi oldu ? Sancın mı var yoksa ?"

İtiraf ediceksem şu an doğurması için her şeyi yapabilirdim. Hem yeteri kadar gelişim sağlamıştı bebekler o yüzden sıkıntı çıkacağını sanmıyorum.

"Öldü !"

"Ne ? Bir dakika ne oldu tekrar et"

"JAEHYUN SEOHYUN'U ÖLDÜRDÜ DİYORUM CHANYEOL BİR ŞEYLER YAP"

Sırf ikiz oldukları için beş dakikada rastgele uyumlu iki isim düşünüp ikimiz de beğendiğimize karar vermiştik. Neyse şu an konumuz farklıydı hemde çok önemli bir konuydu.

"Aşkım saçmalama olmaz öyle şey."

"Oldu chanyeol. Gece boyu kavga ettiler . Sabahtan beridir de seohyun hareket etmiyor. Oğlumun kardeş katili olmasını istemiyorum !"

"Önce sakin ol gel otur şöyle"

"Ne sakini chanyeol ! Tanrı aşkına kızımıza bir şey oldu belki de ama umursamıyorsun"

"Sadece sakin olmazsan işler daha kötüye gidecek biliyorsun. Sancın var mı onu söyle bana ? Yada yixing hyung'un yanına kadar yürüyebilecek misin tekerlekli sandaliye getirebilirim"

"Bilmiyorum bir şey hissetmiyorum "

Görünürde bir şey yoktu bence ama ister istemez korkuyordum. Baekhyun'un içini rahatlatmak için 2 haftada bir gitmemiz gereken kontrollere neredeyse her gün gider olmuştuk şu an olduğu gibi. Yixing hyung bize iyi dayanıyordu gerçekten. Yanına gittiğimizde neyseki hastası yoktu bu yüzden baekhyunla iyice ilgilenebilirdi.

"Hyung kötü bir şey yok değil mi ? Eğer bir şey varsa söyle bana."

"Kontrol etmeme izin ver baekhyun"

"Bu bebeklere sahip olmak için çok uğraştık olurda bir şey çıkarsa tanrım düşünmek bile istemiyorum"

"Jaehyun iyi seohyun ise uyuyor gibi ama stresli duruyor. Bu da baekhyundan kaynaklı dinlenirse geçecektir"

Her ne kadar bir şey olmadığını bilsem de rahatlamıştım. Bir anlığına korkutan kızımızdan da güzel bir tekme yiyince kendine gelmişti baekhyun. Sevinçle birbirimize sarılırken bir anda ittirmişti baekhyun beni.

"Programı iptal ettirdiğini bilmiyorum sanma chanyeol. Dinlenmem gerektiği için yırttın. Unutma bu bebekleri ameliyat yaparken iki elim kanda doğurmak istiyorum"

"Tabi efendim"

Yixing hyung'a bakış atarken hemen lafa girip beni laf anlatma derdinden kurtarmıştı.

"Hayallerini suya düşürmüş gibi olucam ama buna izin veremem baekhyun"

"Neden hyung ? Hastanedeyken rahatça doğuramaz mıyım ?"

"İzine ayrılmalısın. Bebeklerin doğması an meselesi. 8.aya girmek üzeresin ne kadar geç doğarlarsa o kadar iyi biliyorsun"

"Kusura bakma hyung ameliyathanedeyken doğurmaya kararlıyım. "

"Chanyeol benden sana tavsiye baekhyun'u eve zincirle"

"Anlaşıldı patron. Duydun hayatım emir büyük yerden"

"Baş hekime şikayet edicem sizi. Kovdurucam görürsünüz siz"

"Aşkım baş hekim benim kankam biliyorsun yani o iş zor biraz"

"2 hafta daha kalmama izin ver sonra izine çıkma meselesini düşünürüz"

"Baekhyun !"

"1 ay daha kalmamı istemiyorsan sus chanyeol"