Doc. Cardio God

Maybe ?

Bölümü düzenlerken ben ne yazmışım diye sorguladım bi. Çok saçma bi bölüm olmuş ama olayın başlangıcı olduğu için silemiyorum bölümü :( en güzel bu şekil düzeltebildim.

Baekhyun elini küçük bir çatlakla kurtarabilmişti. Jongdae 1 hafta sonunda tekrar kullanabilceğini söylemişti. İfade vermek için karakola gittiklerinde dongho'nun dosyasının epey kabarık olduğunu öğrenmişlerdi. Hala nasıl doktorluk yapabiliyordu anlayamasalar da bu seferki suçunda dosyasına darp raporu da eklenince işin içinden kurtulamayacak gibi duruyordu. Bir hastaya uyguladığı yanlış tedavi yüzünden de devam eden davası vardı eğer sonuçlanırsa diplomasını tamamen kaybedebilirdi. Zaten baekhyun'un istediği de buydu. Hapishaneye girmesi yeterli olmayacaktı onun için. Saat gece yarısına doğru gelirken chanyeol ve baekhyun eve girebilmişti. İkisi için de zor ve yorucu bir gündü. Baekhyun kendini hemen yatağa atarken bi an önce uyuyup her şeyi unutmak istiyordu. Chanyeol de çok geçmeden yanına uzanıp ona hafifçe sarılmıştı. Odayı komidinin üzerindeki küçük lamba aydınlatırken baekhyun'un yüzünü sadece o ışıkta görebiliyordu. Birbirlerini sessizce izlerken chanyeol'un eli baekhyun'un yumuşak saçlarına gitmişti.

"Çok uzamışlar. Rahatsız etmiyor mu ?"

Eliyle geriye doğru yavaşca tararken baekhyun hayır anlamında kafasını sallamıştı. Chanyeol'un eli bu sefer boynuna doğru kaydığında parmak uçlarıyla küçük daireler yapıyordu oraya.

"O şerefsiz buraya da dokundu değil mi ?"

Baekhyun yine ses çıkartmadan kafasıyla onaylarken chanyeol ona yaklaşıp boynuna öpücük bırakmıştı.

"Chan"

"Efendim güzelim ?"

"Çok yorgunum"

"Biliyorum"

"Senden başka kimseyi sevmiyorum , sevemiyorum."

"Ben de seni seviyorum"

"Sadece senin olmak istiyorum. Bir başkasının dokunuşlarını vücudumda istemiyorum"

"Ben yanındayken kimse bir şey yapamaz artık"

"Teşekkür ederim"

-------
(Burda şu günleri biraz ilerletiyorum çünkü bazı olayları araya katmam lazım ehehehe 2 ay sonrasını falan düşünebilirsiniz)

"İzine çıkmak istemiyordum ki ben ! Hep minseok yüzünden eve tıkılı kaldım. Hayır bide sürekli arıyor. Açmazsam eve ambulans gönderceğini söyledi"

Minseok jongdae'yi kontrol etmem için göndermişti eve ama jongdae onu ziyarete geldiğimi sanıyordu. Bir yandan bana kocasını şikeyet ederken bir yandan da koltukta kendince rahat edebilceği garip bir pozisyon bulup oturmuştu. Böyle oturarak belinin daha az ağrıdığını söylüyordu.

"E ama haklı jongdae. 8 ay oldu artık doğuma yaklaştıkça korkuyor"

"Hastanede olsam daha iyi değil mi işte ?"

"Değil. Gizli gizli ameliyatlara giriyorsun. En son yorgunluktan bayıldığını hatırlatırım. Evde oturmayı hak ediyorsun"

"Ama böyle canım sıkılıyor"

"Tüm gün yanındayım istediğini söyle bana yaparım"

"Kölem olucaksın yani"

"Sayılır. İleriye birikim diyelim. Ben de sana kölelik yaptırırım."

"Ne zaman evleniyorsunuz chanyeolle"

"Mayısta"

"5 ay var nerdeyse"

"En azından günümüz kesinleşti."

"İyi halt ettik hocalarımıza aşık olduk. Neyse senden bir şey rica edebilir miyim ? Ah pardon kölem emrediyorum"

"Jongdae ! Söyle hadi ne istiyosun"

"Bacaklarıma masaj yapar mısın ? Oturmaktan uyuştular"

"Hayır deme şansım var mı sence ?"

Jongdae beklemeden bacaklarını bana doğru uzatırken elimden geldiğince masajını yapmaya çalışmıştım.

"Baekhyun"

"Hmm"

"Yine eline bir şey mi yaptın sen ?"

"Yoo nerden çıkardın ?"

"Tırnağında bir şey var"

Kahverengi çizgiyi görünce daha önce nasıl fark etmediğimi anlamamıştım.

"Bir yere çarpmadığıma eminim. Vitaminsizlikten olmalı. Yarın kan değerlerime baktırırım"

"Yemek yemediğin belli oluyor. Zayıflamışsın"

"Toparlanmaya çalışıyorum. Düğüne kadar en az 10 kilo alırım merak etme"

"Almazsan döverim biliyorsun. Çok değil 1 ay sonra eski halime geri dönücem görüşürüz o zaman"

Akşama kadar jongdae'nin bakıcılığını yaptıktan sonra görevi eve gelen kocasına teslim edip kendi evime doğru gelmiştim. Chanyeol nöbette olduğu için koca evde tek başımaydım bu gece. Yemeğimi yerken tırnağımdaki lekeye gözüm tekrar takıldığında elimdeki çatalı bırakıp hızla yemek masasından kalkıp odaya ilerlemiştim. Köşede duran açmaya üşendiğim kolileri tek tek yere indirip içinde stajyerlik zamanımda yazdığım notları aramaya başlamıştım. Lekeye uygun tehşisi koyabilceğim notları bulduğumda tek tek okumaya başlamıştım. Kardiyoloji dışında bir şeye bakmak tekrar stajyer gibi hissettiriyordu.

"Olmaz herhalde. Değilimdir değil mi ?"

Kendi kendime konuşmayı delice bulmuştum. Hastalıkların her bir belirtisini okurken bir yandan vücudumda olan değişkikleri düşünmeye çalışıyordum. Tehşisi koymam için bu yeterli olmayacaktı tabiki. Hastanede bazı testler sonucunda kesin bir kanıya varabilirdim. Uzmanlık alanım olmadığı için normal bir hastadan farkım yoktu o yüzden konuyla ilgili uzmana danışmalıydım. Gece boyunca araştırma yaparken sonuç olarak sadece şüphe olarak açıklayabilmiştim durumumu.

-------
Gizlice dermatoloji kliniğine girerken tanıdık kimseyi görmediğime emin olmak için çaktırmadan etrafı izliyordum. Akşamdan konuşup ayarladığım asistanı odadan çıkarken yakalayıp köşeye çekmiştim onu.

"Kimsenin haberi yok değil mi jongin ? Sadece kyungsoo ve sen biliyorsun"

"Evet dedim ya hyung. Gizli hasta olarak açtım kaydını. Kyungsoo her şeyi hazırladı seni bekliyor odada"

"Kyungsoo ? Hocan olduğunu sanıyordum. Uzman doktor oldun da haberim mi yok ?"

"Hocamın kocam olduğundan asıl haberin yok. Neyse bunu sonra konuşuruz hadi gidelim"

Beraber odaya giderken itiraf ediceksem korkuyordum. Neyse ki kyungsoo'yla aynı dönemde stajyerlik yapmıştık onu az çok tanıyordum bu yüzden ona güvenebilirdim. Belirtilerimi anlatırken kyungsoo tek tek not alarak sanki hemen neyim olduğunu anlamışcasına kafasını sallıyordu.

"Vücudundaki benler genelde zararsızdır baekhyun. Ama değişiklik fark ettiysen o zaman şüphelenebiliriz. Üstünü çıkartırsan kontrol etmek istiyorum"

Formamın üstünü çıkartırken kyungsoo daha iyi görebilmek için gözlüğü takıp yaklaşmıştı bana.Bir kalp doktoru olarak başka bölümde hasta olarak bulunmak korkutucu geliyordu.

"Kesin bir şey söyleyemem ama kanserli bir ben gibi duruyor. En azından şekline bakınca bu anlaşılıyor. Dediğim gibi kesin değil. Senden parça almalıyım. sonuçlar çıkana kadar endişelenmemeni öneririm. Şimdilik korkulcak bir şey yok"

"Hemen bu gün içinde halledebilir miyiz şu şeyi ? Chanyeol uzun süre ortadan kaybolduğumu anlarsa yakalanırım. Ona şimdilik bir şey söylemek istemiyorum"

"Çok yoğun değilim halledebilirim sanırsam."

"Teşekkür ederim"