Yaralı Kız

1.Bölüm

Medya: ÇİSE

Merhaba benim adım Çise. 17 yaşındayım yakında 18 olucam bu kadar yeter zaten zamanla tanışıcaz şimdi başlayalım;

...

Gine işten çıkmış eve gidiyordum, gerçi ne kadar ev denilebilir di ki ?

Bence insan kendini bir yere ait hissediyorsa orası bi sokak bile olsa onun evi olur. Belki biz kendimize ev arıyoruzdur. Sadece o yere bi isim vermeye çalışıyoruzdur.

Hava kararmıştı sorun sadece bu değildi ki bide bu benim suçummuş gibi gine ben cezasını çekiyordum.

"Müsait bir yerde" kapılar açıldığı gibi inip daha çok karanlık ve ıssız sokakta durmak istemediğim için hızlı hızlı yürümeye başladım.

Eski boyaları sökülmüş, mavi kapılı evin önüne gelince çantamdam anahtarı çıkardım. Sessizce kapıyı açıp, babamın uyumuş olsun diye dua ederek içeri girdim, kapıyı sessizce örtüp ayakkabımı çıkardım.

Küçük ama huzurlu olmayan salona doğru içine sessizce adımlamaya başladım.

"Lan nerdesin sen bu saate kadar !?!" Gine gece uzun geçecekti anlaşılan. Salona girince her zamanki gibi, içmiş ve bir şeye sinirlenip sinirini benden çıkarmak için ayağa kalkan babamı gördüm.

Çürük ve sararmış dişleri, bakımsız saçları ve kilolu olduğu kadar eli ağır olan babam çıktı karşıma.

"Mesaiye kaldım" dedim. Karşıma gelerek "Sus lan kendini savunma kimi kandırıyorsun sen daha yeni başladığın işte Mesaiye mi kalıyorsun" dedi biraz bağırarak.

Hemen ardından "parayı ver hemen" dedi. "Baba günlük değil ki bu iş aylık ama ben haftalık istedim" elini kaldırıp "lan sen benimle dalga mı geçiyorsun?! Ben sana akşama parayı getir demedim mi ? Kaç gündür işe gidiyorsun alamadınmı para!!"

"B-baba 2 gün daha var o zaman alcam" dediğim gibi, yanağıma 5 parmağının izi kalacağına emin olduğum bir tokat atıp saçımı koparacak kadar sıkı tuttu.

"BEN SANA PARAYI GETİR DEDİM LAN BEN NE DİCEM ŞİMDİ DEMİR BEYE " dediğim gibi bi toktat daha atıp daha ne olduğunu anlamadan beni yere attığı gibi karnıma tekmeler atmaya başladı.

Eli kemere gittiği gibi "D-dur yapma b-baba" dediğim gibi sırtıma vurmaya başladı.

Kaç dakika olmuştu bilmiyorum- "kalk lan odana" dedi.
Zar zor duvara tutunarak kalkıp odama ilerlemeye başladım.

Artık alışmıştım ama çok acıyordu. Yerde duran çantamdan ağrı kesici ve suyu alıp içtim, sabah işe geç kalmamak için uyumaya çalıştım.

Canım çok yanıyordu sadece fiziksel olarak değil ruhsal olarak da çok yanıyordu.
Bazen yaşamak için sebebim bile yokken niye yaşıyorum,niye bu kadar acıyı çekiyorum diyorum ama sonra hemen kendime kızıyorum.

Çünkü ben de çoğu kişi gibi rahatça yaşamak istiyordum, kendi istediğim bir işte çalışmak istiyordum.

Ağrım ilaçlardan dolayı azalmıştı, gerçi ne kadar azalabilir ki sırtımda o kemer izleri, karnımda böbreklerim kırılacak zannedecek kadar acıyan tekmelerin morarcak olması...

Çok geçmeden uyuya kaldım 🌑

☀️☀️☀️

Gözlerimi sesi çok açık olmayan ama sesi bana yetecek kadar açık olan alarmın sesiyle uyandım. Geç kalmamak için oyalanmadan banyoya gittim neyseki babam gitmişti.

Her zamanki ki gibi kumarhaneye gitmişti. Hızlıca ılık bir duş alıp
Üstüme uzun kollu beyaz gömlek ve üstüne kısa kollu siyah kazağımı, altıma da siyah İspanyol paça pantalon giydim.