The Chef's Secret Romance

Chapter 17: Was It Destiny?

Chapter 17: Was it Destiny?

Nakayakap si Angelo sa likod ko nang magising ako, kinaumagahan. Nakadikit ang mainit niyang katawan sa likod ko habang ang braso niya ay nakapulupot sa akin. Humihilik siya sa likod ko, and it tickles me. His morning wood was pressing against my behind. I didn't dare to move because my lips down there are swollen and painful. I then fell asleep again.

Nang magising akong muli ay wala na siya. But I noticed a note written on the linings of his bed that said, "Good morning, love. I didn't wake you up because I knew you were tired. Sleep well, and I hope you'll stay at home. I love you, Isla. Your Young Man, Angelo."

I tried to hide my smile by rolling my eyes. Ang aga-agang magpakilig ng baby na 'yon!

Doon ko lang napansin ang suot kong damit. Bago na iyon ngunit kulay itim pa rin. May suot na rin akong shorts at mukhang nilinisan rin niya ako dahil ang presko na ng pakiramdam ko. Hindi na ako nanlalagkit!

I stood up to fix the bed and stop staring at it. I stepped outside, and it's a relief that the sun is shining today. Parang hindi umulan ng napakalakas. It only serves to remind me that no matter how bad things appear to be, they will always get better. Just have faith in the Creator. It may appear that he is destroying your life or punishing you, but he may simply be rearranging the puzzle pieces for a better tomorrow and for a better you.

Nagiging makata ka na, Isla Gabrielle! Natawa ako sa sarili ko. Napailing na lang ako. I entered the restroom to wash my face and brush my teeth. Nag-shower na rin ako kahit na nilinisan na ako ni Angelo. I'm wearing his big white button-down shirt from his closet, which falls down on my hips. At dahil tanghali na ay natuyo na ang panty ko sa araw.

"Maayong buntag, Isla. Nakatulog ka ba ug maayo?"

Angelo's mom is inside the kitchen, wiping her hands on a white towel.

My face flushed as I remembered all the quiet groans and moans from last night until dawn. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko at bumati rin sa kanya. "Good morning, din po. Opo, mahimbing po ang tulog ko." Which is a lie dahil mag-a-alas-tres na yata kaninang tinigilan ako ni Angelo. Sobrang sakit pa nga ng gitna ng hita ko ngunit kailangan kong bumangon dahil nakakahiya. Alas, onse na kasi!

Tumayo si Angelica at ipinaghila niya ako ng upuan sa tabi niya. "Good morning, Isla," she said sweetly. I smiled back and thanked her.

Bumati rin si Angelina. "Morning, ate. Pumasok na si Kuya. Dito ka na lang daw muna kung masama pa ang pakiramdam mo."

"Oo nga, Isla. Sabi ng anak ko'y may sinat ka raw kaya hindi ka na muna namin ginising," sabi ng mama niya.

Sinat? Binugbog po ako ng anak ninyo sa kama! Itinago ko ang pamumula ng mukha ko at yumuko.

"Niluto 'to ni Angelo, para daw mainitan ang sikmura mo." Inihain niya sa harap ko ang isang umuusok pang mangkok ng sopas. Kasabay ng masarap na amoy niyon ay ang pagkalam ng sikmura ko.

Natatawang nagtinginan ang magkapatid. "Oras na raw para kumain, sabi ng tiyan mo, ate, Angelina said, giggling.