My inspiration || Ryuji

Rozdział X

Ryujin umówiła się z Yeji, by wspólnie wyjść na spotkanie umówione z Dongsunem. Właściwie, gdyby chciały iść osobno, nie miałoby to za dużo sensu, gdy mieszkają dosłownie obok siebie. Poza tym ostatecznie przecież szły spotkać się tam ze sobą. Reszta osób, chociaż tam była, nie miała dla żadnej z nich aż takiego znaczenia.

Osobno, każda z nich o tym wiedziała, ale nie przyznawała się do tego. Z samym Dongsunem, nie wyszłyby nigdzie. Tym bardziej nie dzień przed egzaminami. Mimo wszystko ten człowiek był stosunkowo niebezpieczny do zobaczenia go dzień przed jakimkolwiek ważnym wydarzeniem. Przebywając z nim można było zostać aresztowanym, porwanym bądź cokolwiek innego, co równie może przeszkodzić w realizacji planów na następny dzień.

Mimo wszystko należało trzymać kciuki, że tym razem porwanie się nikomu nie przydarzy, a jeżeli już to samemu chłopakowi. W końcu to był w stu procentach jego pomysł, więc to on powinien odpowiadać za wszystko, co miało szansę pójść źle. Chociaż może myślenie jako o niespodziewanych okolicznościach jako porwaniu nie było czymś codziennym, tutaj miało ogromną szansę na wydarzenie się.

Ryujin po prostu miała nadzieję, że Yeji nie zostanie wciągnięta w nic takiego, bo zdecydowanie się jej to nie podobało. Wtedy musiałaby rzeczywiście bardzo mocno postarać się z rozwiązaniem tej sytuacji. Oczywiście, gdy chodziło o Dongsuna również by się starała, ale z całą pewnością nie do takiego stopnia.

Mimo świadomości tych niebezpieczeństw jednak nie miała serca nie pojawić się na tym spotkaniu razem z Yeji. Tym bardziej nie po historii, którą usłyszała. To marzenie wydawało się być małe, ale rzeczywiście niezwykle ważne było spełnienie go, tym bardziej jeżeli było to coś tak zdawać by się mogło prostego, jak zwykłe wyjścia od czasu do czasu ze znajomymi.

Dziewczyna jeszcze jednak nie wiedziała, że dzisiaj jej przyjaciel ponownie będzie z całej siły pracował jako swatka, co zdawać by się mogło w ostatnim czasie było jego zawodem na pełen etat. Chociaż nie podejmował tak wielu działań, ciągle myślał nad tym, co takiego powinien zrobić, aby na pewno osiągnąć zamierzony efekt. Nie do końca te plany były realne, ale ten dzisiejszy brzmiał stosunkowo normalnie, jakby miał szansę zadziałać.

Zresztą, na tym etapie Dongsun sam już widział, że nie musiał robić dużo, żeby dziewczyny się ze sobą zeszły. Wystarczyło tylko zadbać o to, żeby się spotykały jak najczęściej w jakichś przyjemnych sceneriach. To on mógł już spokojnie zapewnić. Nie musiał w tym celu nawet zbyt wiele robić. Chociaż nie mógł przecież w takich momentach sprawić, by były sam na sam, nie było problemu, by je wyciągnąć z mieszkań.

Co prawda, przydałoby się im dać czas we dwójkę, ale przecież chłopak wiedział, jak często spędzają go razem, tego już nie musiał im zapewniać, bo same robiły to dostatecznie dobrze. Przynajmniej tyle pracy zostało mu odjęte, bo jeżeli nie, miałby już naprawdę trudne zadanie, a był to pierwszy raz, kiedy kogoś swatał, nie wiedział do końca, w jaki sposób powinno się to robić.

Uznał, że to będzie dla niego fajna zabawa i może faktycznie nią była, ale jednocześnie podejmując się tego, nie spodziewał się jak bardzo będzie go stresować fakt, czy rzeczywiście mu się uda. Nie było to przecież proste, co już zdążył zresztą zauważyć. Takie przybliżanie do siebie dwóch osób było czasochłonne.

Jego pierwsze założenia zakładały, że jego obiekty testowe będą ze sobą już teraz, a jednak dalej musiał się starać. Już powoli go to męczyło, ale nie miał co robić. Dodatkowo, musiał wydać na takie przedsięwzięcie zaskakująco dużo pieniędzy. Nikt nie chciał się dorzucić do zapłacenia za karaoke, które on zaproponował.

Właściwie, rozumiał to, sam nie chciałby do tego dokładać, gdyby jakiś idiota go wręcz zmuszał do przyjścia z nim, a przecież tak to w tym momencie wyglądało. Tak czy siak jednak, nie było to do końca na jego kieszeń i będzie zdecydowanie musiał jakoś lepiej rozplanować swoje następne akcje. To wiedział już teraz.