Nie mam już sił.
Gdyby tylko ktoś mróz otulił,
I go nie odrzucił.Gdy zapomniałem smak łez,
Gdy poznałem pustki kres,
Kiedy znika cały sens.Pozostała jedna nadzieja,
Że ktoś drzwi otworzy serca,
I co trzeba w nim pozmienia.
CZYTASZ
Czarne róże
PoetryKiedy płonie serce, zwykle słowa nie wystarczą. Kiedy boli, tkwi w udręce, ręce innych pomagają. Więc i smutki i radości, zawsze kiedy w sercu ogień, ja opiszę rymem moim i też trochę przyozdobię.
Jedna nadzieja
Nie mam już sił.
Gdyby tylko ktoś mróz otulił,
I go nie odrzucił.Gdy zapomniałem smak łez,
Gdy poznałem pustki kres,
Kiedy znika cały sens.Pozostała jedna nadzieja,
Że ktoś drzwi otworzy serca,
I co trzeba w nim pozmienia.