Przyjaciel jest wyjątkowy,
Niezwykle niezastąpiony.
Chociaż pozna twe ciemności,
Pragnie doprowadzić ciebie do błogości.
On kocha nie z litości,
Lecz z prawdziwej miłości.
Nie chodzi mu o twoje nogi,
Poznać pragnie twoje troski.
Nie szuka w oczach romantyczności,
Tylko prawdziwej bliskości.
On chce poznać Ciebie,
Nie co Twoje nie jest.
Prawa go interesuje,
A Twe szczęście uraduje.
Gdy potrzeba odsunie się w cień,
Czuwając, aż nastanie odpowiedni dzień.
Chociaż może go zaboli,
Nie wyzbędzie się lojalności.
Przecież wie jak ciężko żyć,
Dlatego chcę on obok być.
Lecz się boi, że Cię zaboli,
Że przypadkiem zaszkodzi.
Boi sprawić Tobie ból,
To by go złamało w pół.
Więc z ciszy twej ucieka,
Nie poszukuj oblężenia.
Jednak zawsze Cię wysłucha,
Nie będzie miał Cię za ducha.
Nie odczucaj jego chęci,
Powiedz jasno co cię gnębi.
Przecież on zrozumie czule,
I zobaczy twoje bóle.
Nie wystarczą go twe męki,
Lecz zachowa Cię w pamięci.
Zawsze gotów na odnowę,
Żeby poczuć to jak nowe.
CZYTASZ
Czarne róże
PoetryKiedy płonie serce, zwykle słowa nie wystarczą. Kiedy boli, tkwi w udręce, ręce innych pomagają. Więc i smutki i radości, zawsze kiedy w sercu ogień, ja opiszę rymem moim i też trochę przyozdobię.
