Łza co nieba nie przybliża,
Tylko fiolet daje, zniszcza.
Ludzi triumfu łamie w pół,
Tworzy mosty, tworzy mur.
Co ognistym kręgiem mroku
W świetle cieni, w krwawym oku.
Serce wolne i w łańcuchu,
Śpiew rozsiewa w prawym uchu.
Uśmiech co rozdziela lilie,
Smutek róży szuka pilnie.
Każdy, nikt zmęczeniem silny,
Chodźby uczniem całkiem pilny.
CZYTASZ
Czarne róże
PoetryKiedy płonie serce, zwykle słowa nie wystarczą. Kiedy boli, tkwi w udręce, ręce innych pomagają. Więc i smutki i radości, zawsze kiedy w sercu ogień, ja opiszę rymem moim i też trochę przyozdobię.
