Unicode~
"ခင်ဗျား ငိုနေတာလား"
"ခရီးပန်းလာတယ်မလား။ သွားနားလိုက်တော့လေ"
Taehyung မကြိုက်တာ အဲ့တာတွေပေါ့..။ သူပြောလိုက်တိုင်း Jeon JungKookရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက တည့်တည့်မလာ။ သူမေးတာတခြား၊ ဖြေတာတခြား။
သူမကြိုက်တာတွေချည်း ရွေးလုပ်နေသလား မှတ်ရအောင် စိတ်ယားဖို့ကောင်းသည်။
သူ့ဘက်က မဆိုစလောက်လေး ဂရုစိုက်ပေးချင်တာတောင် သူဌေးမင်းကြီးဘက်က အဲ့လိုဆိုမှတော့ ဗိုလ်နေမြဲ ကျားနေမြဲအတိုင်း စိမ်းစိမ်းကားကားနေကြတာသာ အကောင်းဆုံး။
"ခင်ဗျားအဆင်ပြေရင် ပြီးတာပဲ"
"အဟင်း.. နောက်အပတ်လက်ထပ်ပွဲအတွက် ကိုယ်အဆင်သင့်ပြင်ထားလိုက်မယ်"
ပြောချင်ရာပြောပြီးသာ လှည့်ထွက်ခဲ့သည့် Jeon JungKook. ကျထားသည့် မျက်ရည်စီးကြောင်းများကို အိပ်ခန်းထဲရောက်မှ သုတ်ရသည့်အဖြစ်။
သူ့မျက်ရည်တွေကို Taehyung မြင်သွားခဲ့တာလား။ ရှက်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ..။ အားနည်းမှုတွေကို ထုတ်အပြချင်ဘူးဆိုကာမှ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ပြမိသည့် သူ့အဖြစ်။
အခန်းထဲက မီးလင်းဖိုကို မီးမွေးလိုက်သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ခိုက်ခိုက်တုန်အောင် ချမ်းနေဆဲ။ လူဝီဗီးလ်မြို့အဝင်မှာ မိုးမိသွားသည့်အတွက် အိမ်ရောက်စကဆို သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ရွှဲရွှဲစိုလို့။ ရုတ်တရက်စီစဥ်ရသော အပြန်ခရီးမှာ ကံဆိုးစွာပင် ငှားလို့ရတဲ့ကားက မိုးပွင့်ကားဆိုတော့ သူဘာမှမတတ်နိုင်။ အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း အ၀တ်အစားအမြန်လဲပြီး ခေါင်းခြောက်အောင်သုတ်ထားလို့သာ ဟန်မပျက်ဖြစ်နေတာ။
သူ့ခေါင်းက နောက်ချင်သလိုလို။ ကိုယ့်နဖူးကိုယ်ပြန်စမ်းတော့ အပူချိန်ခပ်နွေးနွေး။ အဖျားရှိနေတာက သေချာသလောက်။ သည်အချိန်မှာတော့ မိသားစုဆရာဝန်လည်း နိုးလောက်မှာမဟုတ်သဖြင့် အရေးပေါ်ဆောင်ထားသောအဖျားကျဆေးကိုသာ သောက်လိုက်ရသည်။
သူ့စိတ်အခြေအနေက သိပ်ကောင်းလှသည်မဟုတ်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် Taehyungအခန်းကို လိုက်သွားချင်သည်။ ကိုယ့်အပေါ် ခါးသီးလွန်းသော်လည်း Taehyungဘေးနားရှိနေရုံဖြင့်ပင် သူ့မှာ စိတ်တည်ငြိမ်ရပါ၏။
အဖျားရှိန်တက်စဖြစ်နေသော သည်ခန္ဓါကို သယ်လျက်တော့ မသွားလိုပါ။ မတော်တဆ အဖျားကူးသွားမှာ စိုးရသည် မဟုတ်ပါလား။
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
