Unicode~
သည်ဘုရားကျောင်းမှာ ကျင်းပသော သူတို့နှစ်ဦး၏ ဒုတိယအကြိမ်မြောက်မင်္ဂလာပွဲ။
ပထမတစ်ခါနှင့်မတူသည်က သူ့ရင်ထဲ အချစ်တို့ ရှိနေပါပြီ။ သူကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ထားတဲ့ အခမ်းအနားအပြင်အဆင်နှင့် သူကိုယ်တိုင် ပါဝင်ဖိတ်ကြားထားတဲ့ ဧည့်ပရိတ်သတ်တွေ။ ပထမအကြိမ်တုန်းက ဒါတွေကို Jeon JungKookတစ်ယောက်တည်း ပြင်ဆင်ခဲ့ရတာ။ အခုတော့ သူဟာ အလုပ်ဝန်ကို မျှယူပေးတတ်သူ ဖြစ်လို့နေပါပြီ။
ဆင်စွယ်ရောင် အနောက်တိုင်း ဝတ်စုံကိုဝတ်ပြီး ကြင်နာသူနှင့်အတူ သင်းအုပ်ဆရာရှေ့ ရပ်နေရချိန်မှာ ရင်ခုန်သံက အဆမတန် မြန်ဆန်နေခဲ့သည်။ သူ့ရှေ့မှာ အနက်ရောင်အနောက်တိုင်းဝတ်စုံအပြည့်နှင့် Jeon JungKookက သူ့ကို ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်နေလျက်။ အဘယ်သို့ ရင်မခုန်ဘဲ ရှိအံ့မည်နည်း။
"သတို့သားနှစ်ယောက်.. ကတိက၀တ်ပြုလို့ရပါပြီ"
"မင်းကိုချစ်ရတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေပါပဲ အသည်းရယ်.."
ထိုစကားကို Taehyungကြားဖူးသည်။ မမှတ်မိချင်ရင်တောင် မှတ်မိနေဦးမည်။ သူတို့ပထမတစ်ကြိမ်လက်ထပ်တုန်းက ထပ်တူညီတဲ့ ကတိက၀တ်စကားကို Jeon JungKookဆိုခဲ့ဖူးပါသည်။ ထိုအချိန်တုန်းကတော့ သူ့စိတ်တွေပူလောင်မွှန်းကြပ်နေခဲ့လို့ ဒါတွေကို မကြားသိလိုက်ရဘူးထင်ခဲ့တာ။ တကယ်တမ်းကျ သူ့မသိစိတ်က အားလုံးကို သိုလှောင်သိမ်းဆည်းခဲ့ဟန်။
"လက်ရှိရဲ့လောကဓံ၊ မသေချာတဲ့အနာဂတ်ရဲ့ ဖိအား.. အချိန်တိုင်းမှာ ကိုယ့်သစ္စာတရားဟာ မင်းနောက်လိုက်နေပါလိမ့်မယ်။ မင်း ဘုရားသခင်နောက် လိုက်သလိုပေါ့။ မင်းက ကိုယ့်အိပ်မက်ကိုယ့်ဆုတောင်းလေးပဲဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒီနေ့တော့ ကိုယ့်ဆုတောင်းပြည့်သွားရပါပြီ။ မင်းနဲ့အတူ အချိန်တွေဖြတ်ကျော်ခွင့်ပေးလို့ အဖဘုရားသခင်ကိုလည်း ကျေးဇူးတင်ရပါတယ်။
ကိုယ့်ဘဝကို မင်းဆီအပ်နှင်းကြောင်း ကတိပြုပါတယ်။ ဒီနေ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် Kim Taehyungအား ပေးလိုက်ပါတယ်။
ချစ်ခြင်းတွေနဲ့တကွ ဒီလက်စွပ်ကို ဝတ်ဆင်ပြီး နောက်နေ့ရက်များစွာ ကိုယ့်အတွက်ရှိပေးပါ။ ကောင်းကင်းဘုံကို မင်းလက်ခံသလို ကိုယ့်ကို လက်ခံပေးပါ။"
YOU ARE READING
𝒀𝐞𝐬 𝒕𝐨 𝑯𝐞𝐚𝐯𝐞𝐧
FanfictionCold war? Funny how it cannot be as cold as your feeling to me. Knowing that you're by my side, you're hella abstract after all. Countless times of being an escapee, you never feel sick of it. There's no way I can feel relieved whether you are with...
