When In Batanes (A Vicerylle Story)

KABANATA VI

Kinabukasan, nalate ng gising si Karylle dahil sa kalasingan. Pagkatapos niyang maligo, napansin nya ang isang piraso ng papel sa ilalim ng pintuan nya.

Karylle,

Good morning! Huling araw mo na dito sa Batanes kaya special ang

itinerary natin. See you later! Susunduin kita mamayang alas dos.

- Emar

Kinuha nya ang journal nya at nagsulat ng entry nya for her third day in Batanes.

DAY THREE:

Actually, it's day four na today. Anyway, day three has been the busiest

yet the most productive day. Nagpunta kami sa kabilang island and had a

tour sa isang Ivatan village doon and went to church to offer our prayers. I

felt so loved by Emar's prayer. He told me that he prayed for me. I prayed

for him too. I'm really thankful because I met a friend like him. ngayong

feeling ko na I have no one. Nung gabi naman, we celebrated his

mother's birthday. We drank a few bottles of beer. His cousins are really

fun to be with. Nagkantahan pa nga sila eh. He sang "Makapiling Ka" by

Sponge Cola. Gosh! I didn't know he has such neautiful voice. I must

admit, I admire him. Ibang klase yung titig nya sa'kin while he's singing

eh. Ang he's a real gentleman, I must say. Ayun. I'll write on this journal

again later kapag nasa plane na ako or nasa house na.

Makalipas ang ilang oras, dumating na si Emar. Sinabihan sya nito na dalhin na ang bagahe nito dahil sya na ang maghahatid kay Karylle sa airport.

KARYLLE: Maraming salamat po Manang Rosita sa lahat.

MANANG: Mag-iingat ka ha? Tapos pag may panahon ka, balik ka ulit dito.

KARYLLE: Opo. Papasyal po ulit ako dito. Salamat po talaga.

MANANG: Walang anuman, Karylle. Dios mavidin!

EMAR: Sige po. Mauuna na po kami.

Inassist ni Emar si Karylle sa pagsakay sa pickup truck pagkatapos ay inilagay nya sa likod ang maliit na maleta ni Karylle. Sumakay na rin sya at nagmaneho na papunta sa huling destinasyon nila.

EMAR: Bago ko makalimutan, pakikuha yung maliit na kahon dyan sa ilalim ng inuupan mo.

KARYLLE: (gets the box) Ano 'to?

EMAR: Remembrance lang galing sa'kin. Hindi ba 'yon makakaperwisyo sa'yo sa eroplano?

KARYLLE: Hindi naman. Salamat Emar!

EMAR: Pagdating mo nalang sa bahay mo yan buksan.

KARYLLE: Bakit naman?

EMAR: Nahihiya ako eh.

KARYLLE: (chuckles) Sige na nga. May ibibigay din ako sa'yo pero letter lang. Yung isang gift ko, puchu puchu lang.

EMAR: Okay lang yun. Walang presyo sa regalo, ang mahalaga doon yung thought nung nagbigay.