Friday Night //WenClair

Power

yalnizca yb istemek icin yorum yapanlarin anasini gotten.

WEDNESDAY

Tyler arkamda duruyordu. Önümde de baygın bir Enid vardı.

Hayatım boyunca istediğim her şeyi yapabileceğimi düşünmüştüm çünkü böyle yetiştirilmiştim.

Fakat şimdi hayatın gerçekleri ile yüzleşiyordum.

Beklediğim gibi değildi. Kafes Okulu ve Addams Evi'nin beni her şeye hazırladığını düşünmüştüm.

Elbette yanılıyordum. Yıllarca kapalı kaldığım evim ve dış dünya çok farklıydı.

Ve bundan nefret etmiştim.

"Derin düşüncelere mi daldın Wednesday ?" dedi ses.

Sinirle kafamı yukarı kaldırıp konuştum:
"Benden ne istiyorsunuz ?"

"Bize yardım etmeni istiyoruz. Geçen sene öldürdüğün birini geri istiyoruz."

"Joseph Crackstone." dedim.

"Aynen öyle! Bilmece çözme konusunda da iyisin ha ?" dedi ses.

"Öyleyse tekrar yapın. İnsanları öldürüp uzuvlarını koparın ve onu canlandırın." dedim.

"Yaptık zaten!" dedi sinirle.

"Sen her şeyi bozuyorsun. Şimdi senin yüzünden daha çok insan ölecek. Masum insanlar. Ve biz öldürmeyi bitirdikten sonra, onu canlandırmamıza yardım edeceksin. Bizde küçük kurdunu alıp gitmene izin vereceğiz. Aksi takdirde Tyler arkanda bekliyor. Unutma."

Harika.

Arkamı dönüp Tyler'a baktığımda iğrenç sırıtışıyla bana baktığını gördüm.

Enid'e döndüğümde hâlâ yerde yatıyordu.

"Tamam. Kabul ediyorum." dedim.

Arkamı döndüm ve Tyler'a baktım.

"Son bir sorum var. Neden ben ?"

Tyler gülmeyi bıraktı ve üzerime geldi.

"Çünkü Wednesday. Sende bizde olmayan bir güç var." dedi.

"Yeter." ses konuştu.

Ve hemen ardından kendimi Enid ile ormanın ortasında buldum.

1 Gün Sonra

"Günaydın !" dedi Enid.

"Günaydın. İyi misin ?"

Kafasını sallayarak onayladı. Hiçbir şey hatırlamıyordu. Yalnızca hastaneyi. Ona katilin onu ormanda götürürken onları gördüğümü ve katili kaçırarak onu kurtardığımı anlattım.

Fazlasını bilmesine şimdilik gerek yoktu.

Canımı sıkan kısım ise onlar istediklerini öldürürken benim bir şey yapamayacak olmamdı.

Ders için çıkmak üzereydik. Çantamı aldığım sırada Enid yanıma geldi. Her zaman olduğu gibi neşeliydi.

"Bir sorun mu var ?" diye sordum.

Bir adım daha yaklaştı ve hızlıca sarıldı. Hazırlıksız yakalanmıştım.

Enid kollarını sıkılaştırmaya başlayınca onu hafifçe ittim.

Gülerek geri çekildi ve çantasını alıp zıplayarak dışarı çıktı.

Nasıl bir batağın içine düştüm ?

Son gecis bolumuydu diger bolumler daha iyi olacak