💚Chapter 29❤ī¸

2.1K 289 16
                                    

කලින් චැප්ටර් එක කියවලා එන්න....

°
°
°
°
°
°
°
°
°

"ඩොක්ටර්.... පෙෂන්ට සිහිය එනවා....."

ඇඟට දැනෙන අමාරුවක් එක්ක හීනෙන් වගේ මට කටහඬවල් වගයක් ඇහෙනකොට මම ඇස් අරින්න උත්සාහ කරේ මම කොහෙද ඉන්නේ කියලා කල්පනා කරන ගමන්.....

"මිස්ටර් යීබෝ ප්ලීස් කලබල වෙන්න එපා... හැම දෙයක්ම දැන් හොඳින්....."

"මගේ ශිශී.... ඇස් අරින්නකෝ පණ... ඔයාගේ බුගිට බය හිතෙනවා...."

ඒ අස්සේ මගේ බුගි ගේ නම වගේම එයාගේ හඬත් ඇහෙනකොට මම අමාරුවෙන් හරි මගේ ඇස් අරින්න පටන් ගත්තා.....

"ශිශී.... අනේ මගේ මැණික...."

බුගි ගේ වෙව්ලන කටහඬ ඇහෙනකොට මම ඇස් ඇර ගත්තා වගේම මුලින් අමාරු උනත් ටික වෙලාවකින් මගේ ඇස් එලියට හුරු වෙන්න පටන් ගත්තා....

"ශිශී.... මාව ඇහෙනවද පණ..."

ඒ එක්කම මගේ මූණට එබිලා ඉන්න මගේ බුගිව මට පේනකොට හිතට සැනසීමක් දැනෙන්න පටන් ගත්තේ මම තාමත් ජීවතුන් අතර කියන එක මට දැනුන නිසා....

"මිස්ටර් ශාන්.... මාව ඇහෙනවා නම් පේනවා නම් මට මොකක් හරි සංඥාවක් දෙන්න...."

එතන හිටපු ඩොක්ටර් එහෙම කියනකොට මම හෙමින් හෙමින් මගේ ඇඟිලි හෙලෙව්වේ මගේ බුගි ගේ ඇස් වලින් කඳුළු වැටෙනකොටමයි....

"හරි මිස්ටර් යීබෝ.... ඔයාගේ husband දැන් නෝමල්... බය වෙන්න කිසිම හේතුවක් නෑ.... එයාට ටිකක් රෙස්ට් එකේ ඉන්න දෙන්න... හවස් වෙනකොට එයාව ඩිස්ටාජ් කරන්න පුළුවන්....."

එහෙම කියපු ඩොක්ට මාව තව ටිකක් චෙක් කරලා බුගිගේ පිටටත් තට්ටුවක් දාලා එලියට යනකොට බුගි මගේ ළඟට ඇවිත් මගේ නලලට හාදුවක් තිබ්බා....

" උඹ මාව බය කරා මැණික...."

කඳුළු පිරුණු ඇස් වලින් එයා මගේ දිහා බලන් එහෙම කියනකොට මගේ ඇස් වලිනුත් කඳුළු වැටුනේ ඒ අමිහිරි සිද්ධිය මතක් වෙලා.....

"බු.... බුගි...... මම.... මම බය උනා.... ඔයාව...... දාලා යන්න...... වෙයි කියලා......"

Wild Heart (Yizhan FF) Completed Onde histÃŗrias criam vida. Descubra agora