◇~Kingship~◇

5.Bölüm

Yeosang

Seonghwa hyung akşamdan beri yoktu.Askerlere nereye gittiğini,nerede olduğunu sorduğumuzda ise bilmediklerini söylüyorlardı.Gerçekten çok korkuyordum.

"Wooyoung,Seonghwa hyung iyidir değil mi?"

"Bilmiyorum ama umarım iyidir."

"Ya o da annem ve babam gibi öldürülmüşse."

Son dediğimle birlikte ağlamaya başladım.

"Öyle deme.Eminim yaşıyordur."

"Evet Yeosang.İstersen onu aramaya başlayabiliriz."

Jongho gözyaşlarımı silmiş,çenemden tutarak ona bakmamı sağlamıştı.Bende onaylarcasına başımı salladım.
Wooyoung hemen uşağı çağırmıştı.

"Tamam o zaman.Uşak!"

"Buyurun efendim."

"Hemen atlarımızı hazırlayın.Yola çıkıcaz."

"Emredersiniz efendim."

Uşak gittikten sonra bizde yerimizden kalkıp hazırlanmaya gitmiştik.

Seonghwa

Akşam beni yatağa yatırıp gitmişti.Ellerim ve ayaklarım bağlı olduğu için hareket edememiştim.

Sabah gözlerimi açtığım gibi karşımda duruyordu.Elindeki anahtar ile oynayıp bir yandanda bana bakıyordu.

"Amma uykucuymuşsun."

"Normalde uykucu değilimdir.Sadece yatağa alışmam uzun sürdüğü için geç uyudum."

"Peki.Bana sormak istediğin şeyler olduğunu düşünüyorum."

"Evet,doğru düşünüyorsun."

"Ama bunları kahvaltı yaparken sorsan olur mu?Çünkü çok acıktım."

"Tamam çünkü bende çok açım."

"O zaman seni açmam gerekiyor ama bir kaç şartım var."

"Neymiş bu şartlar?"

"Birincisi kaçmaya çalışmayacaksın,
ikincisi yanımdan ayrılmayacaksın.
Sonuncusu ise...uzun bir süre burada kalacaksın."

"Ne!İlk ikisini kabul ederim ama sonuncusu olmaz!"

"Tamam ama kabul edip etmemen umurumda değil sadece bilmeni istedim.Ayrıca bu dediklerin yüzünden ellerini ve ayaklarını çözmeyeceğim."

"Ama..."

"Ama ne?"

"Ama ben nasıl yemek yiyeceğim?"

"Ben yediricem ve itiraz edersen seni aç bırakırım."

Hiçbir şey diyemeden öylece kalmıştım.O ise gözlerimin içine sert bir şekilde bakıyordu.Sonrasında ise bu sert bakışların altında sinsi bir sırıtma yer aldı.Bu sırıtış içimi ürpertmişti.

Biraz daha sırıttıktan sonra dilini dudaklarının üstünde gezdirdi ve sonrada yatağa yaklaştı.

"Hadi artık seni kaldıralım."

Bunu dedikten sonra belimden ve dizlerimin altından tutup kaldırmıştı.Dengemi sağlamak için bağlı ellerimi boynundan geçirip biraz doğruldum.Gözlerini gözlerimden ayırmıyordu.Bense ikide bir bakıp tekrar gözümü kaçırıyordum.