AMCASININ YİĞENİ Tamamlandı. +)18.

35. BÖLÜM

Miran hızla içeriye koşarak kapıyı açar açmaz yanına varmış de ne oldu diye bağırdığında çok sancım var galiba doğum yapacağım diye bağırdım da Miran şaşırmış bir vaziyette aşağı doğru seslendi Ali'yi diye Miran beni kucağına alarak merdivenden aşağı indiğinde Ali ile Arif bize doğru koşarak gelmişti.

Mira'nın ağzında destanı kucağıma alarak koşar adımlarla aşağı doğru indiğimde Ali bize doğru koşarak geldiği zaman abi istersen destanı ben alayım dediğinde hayır sen arabayı kullan çabuk ol dediğinde Ali arabaya koşar adımla koştuğunda kapıyı bana açan arifti destanı kucağıma alarak arabaya bindim Ali arabayı son hızla kullanarak hastaneye vardığımızda destan neredeyse doğum yapacaktı yanımıza Esra da gelmişti Esra önde ben arkada tersten kucağındaydı destanı müdahale odasına bıraktığımda Doktorlar hepsi başına toplanmışlardı hemşirenin biri kolumdan tutarak lütfen sizi dışarıya alalım dediğinde sinirlenmiştim her yeri onun yanında kalacağım dediğim zaman.

Esra kolumdan tutarak lütfen dışarı çıkalım Miran onların işini engel olmayalım dediği zaman belki haklıydı ama destan içerideyken ben dışarıda nasıl duracaktım dışarıya gittiğimiz zaman Bir saatin ardında doktorlar bilgi vermek için yanıma yaklaştılar yanıma yaklaşan doktora baktığımda Neslihan Hanım'ın eşi siz misiniz dediği zaman evet bugün ne oldu lütfen karımla ilgili bir şey mi oldu diye sorduğum zaman yüzüme bakarak hayır ama karınızın şu anda ameliyata almamız gerekiyor ama sürekli yükselen tansiyonu ile şekeri buna izin vermiyor normal doğum yapamaz ameliyata girse.

Allah korusun masada kalır tansiyonla şekerini normale almaya kalkışırsak bebek ölür ve sizin acilen bir karar vermeniz gerekiyor ya eşinizi kurtaracağız ya bebeği kurtaracağız dediği zaman şaşırmış bir vaziyette ikisine baktım hayır karımı da eşime de bir şey olmayacak ikisini de kurtaracaksınız dediğimde doktor karar vermeniz gerekiyor isterseniz bir saat kadar düşünün dedikten sonra yanımdan ayrılmış derdi destan olmadan nefes alamazdım ama eğer imza atıp ikisi arasında bir tercih yapmam gerekiyordu tercihi bebekten yana kullanacaktım umarım destan uyandığında ömrümü sonuna kadar benden nefret etmezdi ama bu tercihi yapmak zorundaydım her ne kadar canım yansa da şu anda nefes alamasam da bunu yapmak zorundaydım doktora yaklaşarak zamana gerek yok karımı kurtarır dediğimde doktor başını sallayarak onaylamıştı bana verilen dosyaları tek tek imzaladıktan sonra destanı bir saat sonra ameliyata alacaklardı ameliyat kapısında beklerken canımdan can gitmişti çok zordu aradan geçen hızla zamanın daha da beni korkutmaya başlamıştı saate gece yarısını bulduğunu fark etmiştim şu anda gecenin üçüydü asiye'nin ağzından destan çığlık çığlığa bağırdığında hepimiz yukarıya doğru koşmuştuk.

Miran destanı kucağına alarak aşağı indiği sırada Esra da onlarla gitmişti odada tek başına kaldığım için ortalığı toparlayıp aşağı inmek istedim eğildiğimde yerdeki kağıdı alarak herhalde destan bunu okuduğu için fenalaştı diye içimden geçirdim yazıyı okuduğum zaman dehşete düşmüş ve ne yapacağımı şaşırmış bir vaziyetteydim destan benim kız kardeşim de gerçek kız kardeşimdi mektubu okudukça sanki kalbim duracak gibiydi bu nasıl olabilirdi benim annem yıllardır benim kardeşimin yanında beni büyütmüştü ama gerçekleri saklayarak belki de o da kendince haklıydı ama bunu bilmeye hakkım vardı bunu benden nasıl saklardı aşağı inerek babaannenin yanına gittim babaanneye sorduğumda başını eğerek doğru söylüyor kızım yapacak bir şey yok bunu yıllardır saklamak zorundaydık ama kızım bu benim isteğim değildi bunu benden isteyen sultandı hiçbir zaman ben ona bunu yap demedim Sultan çünkü başka bir çıkış yolu yoktu onun o .

Ayşe'nin en iyi dostuydu Ayşe'ye bu ihanete yapamazdı ve yıllar sonra tesadüfen Ayşe öğrendiği için ona da yemin ettirmişti bunu hiçbirimiz istemezdik ama olan oldu artık işte gerçekler bunlar bundan ötesi de yok aşağı tam indiğim sırada Ali konağın kapısından içeriye girmişti gözlerimin yaşını silerek Ali'ye tebessümle baktım Ali bana bakarak bir şey olmuş belli gözlerin kızarmış dediğinde destan'a üzüldüm evet hepimiz üzüldük doğru ama sanki sen başka bir şey yaşamış gibisin dediğinde Ali'ye bakarak evet çok şeyler oldu ama beni şu anda destanın yanına götür dediğimde Ali bunu onaylamış elimden tutarak.

Beni arabaya doğru götürdü arabaya biner binmez hastaneye doğru yol aldık hastaneye vardığımızda Miran abi dizlerini çökmüş kapının önünde sırtını duvara yaslamıştı sanki dünyası başına yıkılmış gibiydi viran abiye yaklaştığımda ellerimi omuzuna koyarak kötü bir şey yok inşallah dediğimde Miran abi galiba bu sefer destan beni asla affetmeyecek dediği zaman şaşırmış bir vaziyette Miran abiye baktım ne oldu niçin böyle konuşuyorsunuz dediğinden.

Miran abi gözlerindeki yaşları silerek bana baktı mecburdum buna ya destandan vazgeçecektim ya bebekten mecbur olduğumuz için bebekten vazgeçmek zorunda kaldım dediği zaman daha çok ağlamaya başladı bu da benim canımı acıtıyordu şu anda içeride yatan benim canımdan ve kanımdaydı bunu artık hiçbir şey değiştirmeyecekti hayatım boyunca en çok mutlu olduğum şey destanım benim kız kardeşim olmasaydı belki daha önce de kardeş gibiydik ama kan bağı başka bir şeydi şimdi veren abi enim kanımdandı Miran abiye sarılarak korkma o çok güçlüdür bebeği de eminim ki onun kadar güçlüdür ikisi de sağ salim bu kapıdan çıkacaklar buna ben inanıyorum sen de inan viran abi dediğimde kapıda çıkan doktorun hemen yanına vardık doktor bize bakarak tebessümle yaklaştı hayatım boyunca bu kadar mücadele eden bir bebek görmedim anne karnında ehirlenmesine rağmen bir saat boyunca kalp atışları hiç durmadı ve şu anda ikisi de sağ Salim yoğun bakım ünitesine aldık eğer kötü bir şey olmasa 5-6 saate normal odaya alırız dediğinde Sevinç de Ali abiye tekrar sarıldım ben sana ne dedim o annesi gibi mücadelecidir annesi bir erkeğe değil bin erkeğe beden bir güce sahip o yüzden oğlu da onun gibi güçlü ve mücadeleci bir çocuk çıktı dediğinde tebessüm ve Miran abi bana sımsıkı sarıldı ben asla bugünü unutmayacağım ama destan bana karşı çok kırılacak bunun farkındayım ama bunu yapmak zorundaydım arada geçen zamanın destanın şu anda normal odaya almışlardı Miran abiye bakarak sen destan'ın yanına gir abi ben de hemen senden sonra girmek istiyorum dediğimden Miran abi elimi tutarak arkasından beni odaya doğru almıştı sen gel ki belki destan senin sayende benim yaptıklarımı bir nevi de olsa affedebilir dediğinde Miran abi önde ben arkada odaya girdiğimiz zaman destan gözlerini Yeni Yeni açmış etrafa bakıyordu bizi görür görmez tebessümle bizlere baktı oğlum nasıl iyi mi dediği zaman.

Miran abi başını eğerek eve çok iyi onu da biraz sonra getirecekler dediğinde destan bir an abiye bakarak sen neden üzgünsün dediğinde Miran abi destan'a sımsıkı sarılarak sana bir şey olacak diye çok korktum özür dilerim beni affet seninle bu konuyu sonra konuşacağım dediği zaman destan bana baktığında asiyem dediği anda yanına hızla yürüyerek sımsıkı sarıldım ona kulağına fısıldayarak benim senin ablan olduğunu öğrendiğin için kötüleştin değil mi dediğinde destan yüzüme tebessümle bakarak hayır çok sevindim bilakis heyecandan böyle oldum ama biliyorsun ki doğum yakında zaten dediğinde Asiye seni çok seviyorum bunu hiçbir zaman unutma eskiden biz zaten kardeş gibiydi şimdi Özde öz kardeş olduk dediğinde mirhan abi ikimize bakarak nasıl yani dediği zaman destan şu anda detaylarını anlatamayacağım sana ama bunu bil Asiye benim ablam Miran abi ağzı açık bir şekilde ikimize bakmıştı.