PaRes AU

CHAPTER 19

Oh yeah, oh yeah
Yeah, ooh, yeah

When a day is said and done
In the middle of the night, and you're fast asleep, my love
Stay awake looking at your beauty
Telling myself I'm the luckiest man alive

Nagsimulang magtayuan ang ilan sa mga classmates namin para puntahan ang mga ina-admire nila para isayaw iyon sa gitna ng gymnasium. Statue by Lil' Eddie is playing.

Napangiti ako at kinuhanan ng picture si Jao at Felip nang magkahawak kamay silang naglakad papunta sa gitna. Sus. Kunwari pa silang ayaw sa isa't isa, huh?

"Psst, Tres?" napatingin ako kay Marj nang kalabitin niya ako. "Si Parn." bulong niya at may itinuro. Nang tignan ko iyon, naglalakad papalapit sa'kin si Parn.

'Cause so many times I was certain
You was gonna walk out of my life, life
Why you take such a hold of me, girl
When I'm still trying to get my act right?

He is holding a red rose while staring at me straight to the eyes.

Napalunok ako nang nasa tapat ko na siya at inabot sa'kin ang bulaklak na hawak niya. Dahan-dahan ko iyon kinuha pero nagulat ako nang hilain niya ako patayo.

"Sabi mo tayo ang date ngayon, kaya hindi ako papayag na matatapos ang araw na 'to na hindi ka maisasayaw." bulong niya at tuluyan na niya akong hinila papunta sa gitna.

What is the reason when you really could have any man you want?
I don't see what I have to offer
I should've been a season
Guess you could see I had potential
Do you know you're my miracle? (Oh yeah)

Nagulat ako nang hawakan niya ang dalawa kong kamay at ilagay iyon sa balikat niya. Hindi pa rin niya pinuputol ang tingin sa'kin.

I'm like a statue
Stuck staring right at you
Got me frozen in my tracks
So amazed how you take me back
Each and every time our love collapsed

Walang nagsalita sa aming dalawa. Parehas lang kaming tahimik na sumasabay sa saliw ng musika habang nakatitig sa mata ng isa't isa.

Nang matapos ang kanta, bumalik na kami sa table namin. Nakita pa kami ni Jao kaya inulan na naman niya kami ng asar.

"Grabe, hindi ako makapaniwala na iiwan mo kami para lang kay Parn." naiiling na sabi niya. "You betrayed us." patuloy niya pa at napahawak pa sa dibdib na akala mo nasaktan talaga siya.

"Ang OA mo naman, gusto mo rin naman masolo si Felip." si Parn ang sumagot dahilan para matahimik si Jao. Natawa naman kami dahil sa naging reaction niya.

Kinuha ko ang phone ko sa bulsa nang maramdamang nag vibrate iyon. Greg is calling.

"Wait lang, sasagutin ko lang 'to." paalam ko sa kanila at lumayo ng kaunti dahil malakas ang music.

"Greg,"

[Maghanda ka, susunduin kita bukas.]

---

"Tres," bungad sa amin ni inay Minerva nang makarating kami sa bahay. Para bang inaabangan niya talaga kami. "Tumawag si Greg."

"Nakausap ko na po siya kanina."

"Sa tingin niya, may kinalaman talaga ang mga business partners ng magulang mo sa pagkamatay nila dahil hinahanap ka." sagot niya.

"Kailangan kong makaalis dito agad."

Kung malalaman nila na nandito ako, baka pati sila inay Minerva ay mapahamak din. Ayaw ko mangyari 'yon.

"Tres, anong sinasabi mo na kailangan mong makaalis dito?" kunot ang noo ni Parn. Mukhang naguguluhan siya.

"Uuwi na ako sa'min." sagot ko.

"Ano?"

"Ayaw ko lang naman na madamay kayo kapag nalaman nila na nandito ako."

"Pero mas delikado kapag bumalik ka sa inyo." sagot niya. Tinignan ko siya.

"Concern ka talaga sa kaligtasan ko? Parang kailan lang gusto mo na ako palayasin dito sa bahay niyo." naiiling na sabi ko.

---

"Buo na ba talaga ang desisyon mo na umalis?" tanong ni Parn. Nandito kami ngayon sa labas at nagpapahangin habang hindi pa kami inaantok.

I nodded, "Bakit, iyon naman talaga ang gusto mo diba?" 

"Oo," sagot niya. "Noon." he added kaya napatingin ako sa kan'ya. Our eyes met kaya agad akong umiwas ng tingin.

"E, ngayon?"

"Gusto na kita." sagot niya.

Nagulat ako nang mahawakan niya ang kamay ko. "Pwede bang 'wag ka ng umalis?" malumanay na tanong niya. 

Napatayo agad ako at agad na binawi ang kamay ko nang dumating si itay Kiko. "Hindi pa ba kayo papasok?" tanong niya sa amin. Our eyes met but he immediately avoided and looked away.

"P-papasok na po mamaya." utal na sagot ko. Tumango siya sa'min at pumasok na ulit sa loob ng bahay.

"Papasok na rin ako." mahinang sabi ko kay Parn. Tatalikod na ako at handa nang pumasok sa loob nang maramdaman ko ang palad niya sa braso ko.

"Magiging mabait na ako sa'yo, 'w-wag ka lang umalis." mahinang sabi nito. Napatingin ako sa kamay niya na nakahawak pa rin sa braso ko.

Napalunok ako saka tumingin sa mga mata niya.

Umiwas ako ng tingin sa kan'ya at tinanggal ang kamay niya na nakahawak sa'kin. "Sorry," sagot ko at tuluyan na siyang talikuran at pumasok sa loob ng bahay.

---

hindi ko alam kung anong oras na nang pumasok sa kwarto namin si Parn. Noong pumasok siya nagpanggap lang ako na tulog. Kanina pa 'yon pero hanggang ngayon hindi pa rin ako makatulog at kanina pa ako tulala sa kisame ng kwarto.

I sighed. bumaling ako sa side kung saan siya natutulog. nakatalikod siya sa'kin at mahimbing na ang tulog niya. bumuntong hininga ulit ako at tumitig ulit sa kisame ng kwarto.

"gustong-gusto ko na umalis dito at bumalik sa dati kong buhay." bulong ko sa kawalan. pumikit ako para pigilan ang luha ko pero kusa pa rin itong tumulo. agad ko iyon pinunasan and sighed. "pero bakit ngayon, b-bakit ang hirap umalis?"

dahil hindi ako makatulog. bumangon na lang ako umupo sa kama. napatingin ulit ako sa natutulog na si Parn. Alam ko sa sarili ko na hindi siya ang dahilan kung bakit ayaw kong umalis dito. sa lugar na ito ko nakilala ang mga masasabi kong mga kaibigan.

"pero ikaw ang nag-iisang dahilan kung bakit gusto kong umalis." bulong ko habang nakatingin sa nakatalikod na si Parn.

Dahil ayaw kong maramdaman mong inaagaw ko ang atensyon ni inay Minerva. "Ibabalik ko na ang nanay mo sa inyo, gusto kong ikaw naman na ang alagaan niya ngayon, Parn." At ayaw ko rin na may mangyaring masama sa inyo ng dahil lang sa'kin.

tbc...

sorry dahil ang tagal ko mag update. pero thank you pa rin dahil naghihintay pa rin kayo. happy 2k reads❤️