"အယ္ငါတို႔အိမ္ေခါင္မိုးႀကီးခိုးခံရတာလား
ဟာလာဟင္းလင္းႀကီး ေကာင္းကင္ႀကီးလဲျမင္ေနရတယ္ ငါ့အိမ္ေခါင္မိုးဘယ္ေကာင္ခိုးတာလဲကြ"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ မင္းဘာသာ၀ရံတာေရာက္ေနတာ လာပါကြာ လာပါ အိမ္ထဲ၀င္ရေအာင္"
"ငါ၀ရံတာထြက္မလာမိပါဘူး ဧည့္ခန္းထဲကဆိုဖာမွာ TV ၾကည့္ေနတာေလ"
"ေအး မင္းအေညာင္းေျပအညာေျပဆိုၿပီး
ၾကည့္ေနရင္းလမ္းထြက္ေလွ်ာက္တာ "
"ေအာ္..."
အိမ္ေခါင္မိုးခိုးခံရပါၿပီဆိုၿပီးေသာင္းက်န္းမိလို႔ရွက္ခ်င္ေပမယ့္
ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြကမဆန္းေတာ့။
ျဖတ္သန္းလာရတဲ့ ႏွစ္ေပါင္း 20ေက်ာ္မွာ
ဒါမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြကေတာ့ ၁ေန႔ ၆ခါထက္မနဲျဖစ္တက္သည္။ သို႔ေသာ္ Build ကအၿမဲအေကာင္းျမင္တတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ပဲေနသည္။
တစ္ခါတစ္ရံအားငယ္မိေပမယ့္ဒီကမာၻမွာသူ႔ထက္ဆိုး၀ါးတဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးပဲမလား...။
"မင္းေဘးနားအၿမဲေနေပးမယ့္လူတစ္ေယာက္ေလာက္ရွိရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္"
ထိုစကားကိုၾကားေတာ့ Build ကသူ႔ထုံးစံအတိုင္းခပ္ဟဟသာရီလိုက္သည္။
"ဘယ္သူကေနေပးခ်င္မွာတုန္း ဒီေန႔မနက္စာစားၿပီးလားမစားရေသးဘူးလားေတာင္မသိတဲ့လူေဘးနားကို"
ဒီကိစၥအေၾကာင္းကိုဖိမေျပာခ်င္ေပမယ့္လဲ ထိုသို႔ေျပာမွသာရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ႏိုင္မွာမို႔ တမင္ဥပမာေပးလိုက္သည္။
"ေအာ္..ဖူးစာတို႔ေရစက္တို႔ဆိုတာေျပာမရဘူးေလ
မင္းအဲ့ဘက္ကိုလဲယုံသင့္တယ္"
"ေတာ္ပါ..ငါ့ဟာငါတစ္ေယာက္ထဲလဲရပါတယ္
ဒါနဲ႔ ငါ TV remote ေလးဘယ္နားထားမိတာလဲ"
"ကဲၾကည့္ျမင္လား nurseျဖစ္ျဖစ္ အိမ္အကူျဖစ္ျဖစ္ငွားမလား"
"မင္းကလဲ သတင္းစာေတြထဲမွာ အိမ္အကူကဓါးေထာက္တယ္တို႔ အိမ္ရွင္ကမဖြယ္မရာလုပ္တယ္ေျပာၿပီး ေငြညစ္တယ္တို႔ မၾကားဖူးဘူးလားဟင္!
ငါ့ဟာငါေလး ေမ့ေနတာမွ အလြန္ဆုံးရွိ ခုလို TV remoteေပ်ာက္တဲ့ျပသာနာေလာက္ပဲရယ္
အကူယူလိုက္မွ ဘ၀ကေသာက္ျပသာနာေတြတက္ကုန္အုန္းမယ္မလုပ္ပါနဲ႔
ၿပီးေတာ့မင္းစဥ္းစားၾကည့္ ငါ့ဘ၀မွာေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴျဖစ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ကိစၥမ်ိဳးဘယ္ႏွစ္ခါရွိလဲ"
